03 november, 2007

Wat nu? Nogmaals Dylan citeren?


Op de dag waarop ik gemakshalve de kleine kernmogendheden buiten beschouwing plaatste in een stuk, vindt er een tweede coup van Musharraf plaats in kernwapenland Pakistan.
Als ergens ter wereld deze wapens in handen van niet-statelijke actoren zouden kunnen komen, dan is het in Pakistan. Maar ook als statelijke actor is Pakistan een zorgwekkend land dat in feite een ondode is. En - wat zo aardig is - de kennis komt uit vredelievend Nederland, van het laboratorium van natuurlijk-niet-a-bommaker Kistemaker.
(A.Q. Khan, weet u nog?)

De kennis is in ruime mate gedemocratiseerd, ik heb zelf ook het afgebeelde boek van een klasgenoot van mijn schoonvader (die dit af en toe vermeldt) - ik heb het nog niet gelezen en misschien komt het er nooit meer van. Gordon Prather helpt u verder op weg naar een internetsite waar u de kennis online kunt vinden. Belangrijker is, lijkt mij, dat volgens hem Rusland zich wel degelijk al garant heeft gesteld voor de veiligheid van Iran. Weten ze dit in Washington? Bush vindt de kennis van het maken van de bom voor Iran al een reden om Wereldoorlog III uit te roepen.
Het is niet de eerste keer dat ik het schrijf, maar het wordt langzamerhand dringend: heeft de VS een Beweging van de Strijdkrachten, die de waanzin kan stoppen en de democratie gaat invoeren?

Geen opmerkingen: