31 mei, 2013

De employé

Een arbeider werkt voor loon, een kantoormedewerker voor salaris. De verko(o)p(st)er in de winkel ook voor salaris. Aan de kassa - onzeker. Misschien werkt iedereen tegenwoordig wel voor salaris, het klinkt minder neerbuigend. En waar iedereen neerbuigendheid bespaard wordt wordt iedereen neergebogen.

Als Siegfried Kracauer het sociologisch onderzoek naar Die Angestellten begint is kantoorwerk of werken in een groot winkelbedrijf (of grootwinkelbedrijf) nog niet heel gewoon, maar het komt op. Hij beschrijft nog met waarnemersverwondering wat "wij", ruim tachtig jaar later, vanzelfsprekend zijn gaan vinden. En dit in Berlijn, dat nog maar enkele jaren als waarschijnlijk als beschaafd aan te merken oord voor de boeg had. De revolutie stond niet op de dagorder. De geestelijke leegte die bij het employé(e)-bestaan hoort wordt gevuld door de amusementsindustrie, die ook weer een tak van gesalarieerden vormt.

Enkele mooie aforistische zinnen uit het boek van deze enigszins vergeten "Frankfurter" (eigen vertaling):
De vlucht in beelden is de vlucht voor de revolutie en de dood.

Over de radicale intelligentsia die zich over oorlog en incidente ndrukmaakt
maar het normale bestaan in zijn onopmerkelijke verschrikking niet kan peilen.

Het komt er niet op aan, dat de instituties worden veranderd, maar het komt er op aan dat mensen de instituties veranderen.

Nog steeds van toepassing, meer dan ooit zelfs.

30 mei, 2013

Uw bijdrage aan de samenleving

Voor mijn gevoel kort geleden vond ik dit verhaal van de Fabel van de Illegaal overdreven. Nu heb ik er zo ongeveer bijgezeten/-gestaan dat het zo gaat als in het eerst beschreven geval in het citaat:
Oudere patiënten worden soms gedood opdat men ze niet meer naar het ziekenhuis hoeft te sturen. Een arts die een patiënte bij een huisbezoek voor het eerst ziet stelt haar direct voor de keuze: vrijwillige euthanasie of het ziekenhuis. De volledig verraste vrouw antwoordt niet direct, waarop hij haar een uur bedenktijd geeft.
"Bevolkingspolitiek" noemen ze het bij Doorbraak, zoals de Fabel van de Illegaal nu heet. Een ander stuk uit die tijd, zo'n twintig jaar geleden.
Recenter redelijk verontrustend artikel.

Als vertogen over "de bijdrage" van mensen aan "de samenleving" zonder enige toelichting op waar het over gaat, gaan overheersen in een "openbaar debat" dat even weinig openbaar als debat is, is er extra reden voor verontrusting. Van "de samenleving bestaat niet" tot "u bestaat niet voor de samenleving (wat deze ook moge zijn)" is blijkbaar een heel kleine stap.

29 mei, 2013

Gij hoordet nog niet eerder van de Wintu

Een gemeenschappelijke moestuin, niet direct getuigend van het "wilde leven" waar Ishi, de laatste der Yahi, nog deel aan zou hebben gehad.
Ik kwam de naam tegen van een inheems volk in Californië, de Wintu, en wie zoals ik heeft kennisgemaakt met "Indianen" door de ogen van een statig vertaalde Karl May moet bij het horen van deze naam wel verrast opkijken.
Hier de site van deze stam, die blijkbaar soldaten levert voor het leger van de VS...

Zij laat mij lachen, zij doet mij huilen

Vijfenveertig jaar geleden maakte ik de bevrijding mee van school in de vorm van de uitreiking van het diploma. En het was het hoogte- en tevens het eindpunt van de Meirevolutie in Frankrijk.
Vergun het mij te vieren met wat plaatjes uit die tijd.

Deze werd geregeld gedraaid in de laatste dagen van Caroline in 1968. Eigenlijk is het uit 1966, of het nou de bedoeling was dat het alsnog een hit werd in het Verenigd Koninkrijk? Het is hoe dan ook niet doorgegaan doordat ze uit de lucht gesleept werden.
Pas onlangs kwam ik achter de uitvoerenden van het nummer en ik kan veilig zeggen dat ik dit in meer dan 45 jaar niet gehoord had:
It's cold outside, Choir.


I can't let Maggie go, Honeybus


Call me lightning, The Who
Naar muzieksmaak was (ben) ik blijkbaar mod, maar ik hoor niet bij uw "religie", heren.

28 mei, 2013

Leve ons Oranjehuis!

Een marketingmisser, maar dat deert de pret blijkbaar niet...

27 mei, 2013

Een wereld zonder bazen


Een Portugese versie van De Internationale bracht mij enige tijd geleden in verwarring, doordat deze zes coupletten had. Wel een mooie refreintekst: "De aarde zonder bazen / zal de Internationale zijn" - waar de originele tekst heeft "De Internationale zal heel de mensheid zijn". De zes coupletten leken mij een Portugese eigenaardigheid.

Maar neen, de oorspronkelijke tekst heeft zes coupletten. Er zitten er tussen waar Henriëtte Roland Holst zeker later flinke moeite mee gehad moet hebben, zoals misschien het afwijzen van God als redder, al is dit geen afwijzing van geloof als zodanig. Hier bied ik op deze plaats een proeve aan van integrale vertaling, aangepast aan de eigenaardigheden van HRH's vertaling, die verder gehandhaafd is (alleen is consequent "makkers" voor "broeders" geplaatst als inclusievere term). Dit is een werk in uitvoering. En neen, de tekst is niet zo fraai als geweldsafwijzers v/m zullen willen maar het is wel zo eerlijk hem eens geheel weer te geven (met poging tot behoud van rijm).

DE INTERNATIONALE
Couplet 1 (1HRH):
Ontwaakt! verworpenen der aarde
Ontwaakt, verdoemd’ in hongersfeer
Reedlijk willen stroomt over d’aarde
En die stroom rijst al meer en meer
Sterft gij oude vormen en gedachten
Slaafgeboornen ontwaakt ontwaakt
De wereld steun’ op nieuwe krachten
Begeerte heeft ons aangeraakt

Makkers ten laatsten male
Tot de strijd ons geschaard
En de Internationale
Zal morgen heersen op aard’
(bis in twee verschillende toonsoorten)

Couplet 2:
Er zijn geen redders van Daarboven
Noch God noch keizer noch tribuun
Wij die voortbrengen redden onszelven!
Moeder Aarde hoort aan allemaal!
Laat de dief in eigen braaksel stikken,
Om geest te trekken uit de cel
Blazen wij de balg in onze smidse
Smeden het ijzer nu het gloeit!

Refrein (bis)

Couplet 3 (2 HRH):
De staat verdrukt, de wet is logen
De rijkaard leeft zelfzuchtig voort
Tot het merg wordt d’arme uitgezogen
En zijn recht is een ijdel woord
Wij zijn het moe naar and’rer wil te leven
Makkers hoort hoe Gelijkheid spreekt:
“Geen recht waar plicht is opgeheven,
geen plicht,” spreekt zij, “waar recht ontbreekt.”

Refrein (bis)

Couplet 4:
Afschuuwlijk in hun apotheose,
De koningen van mijn en spoor,
Hebben zij ooit anders uitgekozen
Dan arbeid roven uit fabriek en voor’?
In de kluizen van de dievenbende
Al het geschapene steeds verzwond.
Wij bevelen dat men ons het zende
Voor het volk ‘t gewenste volle pond.

Refrein (bis)

Couplet 5 (3 HRH):
De heersers met hun bloed’ge listen
Bedwelmen ons met bloedige damp
Makkers strijdt niet meer voor and’rer twisten
Breekt de rijen, hier is uw kamp!
Gij die ons tot helden wildet maken,
O barbaren weet wat gij doet!
Wij hebben waap’nen hen te raken
Die dorstig schijnen naar ons bloed!

Refrein (bis)

Couplet 6:
Arbeiders en boeren, wij vormen tezamen
Der werkers ene grote partij!
De aard’ behoort slechts aan de mensen
De nietsnut ga nu maar opzij.
Hoeveel ze ook genieten onze vlezen
Mag voor de gieren en de kraaien
Morgen de dodenmars gaan klinken
Dan schijnt voor ons de zon nog steeds!

Refrein (bis)

26 mei, 2013

Buber en het onbewuste

Is het niet axiomatisch dat het onbewuste niet gekend kan worden? Als het tussen het lichamelijke (fysieke) en het psychische een aparte categorie is, zoals Buber stelt, kan het niet gekend worden. Misschien klopt het dus wat Sherre Arden ooit tegen mij zei over de dieptepsychologie volgens de school van Jung: het is literatuur, poëzie desnoods, mooi, maar wetenschap kan het niet zijn. Toch is de idee van het collectief onbewuste, dat als het gekend wordt dus niet onbewust kan zijn, behulpzaam voor het benaderen van het ideaal van het anarchisme, zoals ook mijn makker Paul Cudenec beklemtoont.

Buber is er niet meer aan toegekomen zijn gedachten over het onbewuste te ordenen tot een boek. Wat ik uit zijn notities niet begrijp is de verwijzing naar kosmische puberteit. Ik geloof niet dat het enkele dat ik hierover op het web gevonden heb iets te maken heeft met wat hij kan bedoelen, maar dit laatste is een mysterie.
Hij noemt ook Bohr's complementariteit in dit verband. Dit is wel te bevatten (al is dit eigenlijk een ongepaste uitdrukking):
Complementariteit: golfeigenschappen en deeltjeseigenschappen vullen elkaar aan, maar kunnen nooit tegelijkertijd waargenomen worden
zoals hier in een interview te lezen.

Metameditatie over metaliteratuur


Een intrigerende passage in Lodewick's Literatuur - geschiedenis en bloemlezing laat een meisje al zwemmend nadenken over de toekomst. Het komt uit De paarden van Holst van Gerard van Eckeren (Maurits Esser) en de passage houdt op een punt op dat als cliffhanger aangemerkt kan worden. Het meisje is de kust aan het kwijtraken.
Je moet het boek gelezen hebben om te weten dat zij ook echt verdrinkt. Ik vertel het toch maar even hier.
Zwemmend in een poel die verkoeling moet bieden denk ik aan de passage. Vroeger dacht ik veel meer na bij het zwemmen, zwom ik ook meer, zij het nooit zo intens als John Pilger van zichzelf beschrijft. Het gaat om de koestering van het water, niet om enige sportieve prestatie.

En het dringt tot mij door dat dit meditatief zwemmen zoals ik het noem - meditari betekent tenslotte nadenken - gebaseerd is op metaliteratuur. Meta-meditatie over een meditatie in een boek dat verwijst naar het gedicht van een ander.
De literatuur als eigen universum dat voor velen een definitief gesloten boek zal zijn.

25 mei, 2013

Burgers mogen helpen bij jacht op vluchtelingen

                                                    - Joke Kaviaar, 25 mei 2013

Bij de klopjacht op zogenaamde illegalen wordt de laatste tijd zonder schroom via Burgernet de assistentie ingeroepen van burgers. De collaborateurs van gisteren zijn de helden van vandaag.

Wie zijn eigenlijk die burgers?


Deze burgers zijn onder ons, het zijn mensen die onder ons wonen, werken, leven. Het zijn onze buren, onze collega's, die zijn aangeloten op het zogenaamd Burgernet netwerk. Een netwerk dat pretendeert er te zijn voor ons aller veiligheid, om zoekgeraakte kinderen en verwarde ouderen terug te vinden, gevaarlijke overvallers in de kraag te vatten. Welke burger wil dat nu niet?

De website van Burgernet
vermeldt trouw waarvoor het wordt ingezet. Een successtory. Eh... trouw? Nee! Het verzwijgt namelijk de inzet tegen vluchtelingen, waarvan we niets zouden weten als niet af en toe een berichtje in de media verscheen. Ook voor dat doel verstuurt Burgernet sms'jes en de burgers werken graag mee. Het is tenslotte voor onze veiligheid, nietwaar? En alweer wordt 'de vreemdeling' afgeschilderd als een zware jongen die opgespoord moeten worden. Burgernet verspreidt niet voor niets je signalement. Toch?

De jacht wordt geoptimaliseerd door de burgers als verraders in te zetten. De burgers ontvangen een telefoontje met verzoek of ze op de uitkijk willen staan, of ze willen helpen zoeken. Die hulp is dringend nodig, anders halen de bloedhonden hun vanstquota niet. De gezagsgetrouwe burger holt zonder vragen te stellen de straat op en voelt zich een ware held.

“Die pet past ons allemaal”, zo luidde ooit de ronselleuze van de smeris, en daar kun je dan trots op zijn. Je maakt deel uit van het opsporingsapparaat. Je ziet dat er een helikopter de lucht in gaat. De samenwerking is optimaal. Het net sluit zich rond de voortvluchtige. Ik voorspel alvast dat in de nabije toekomst ook drones zullen worden ingezet bij dit soort opsporingspraktijken.

Amersfoort, 23 mei jl.: een bericht op een lokale nieuwszender sluit af met: “Hij kon worden opgepakt en wordt binnenkort het land uitgezet.”

Alphen aan den Rijn, 6 mei jl.: Een bericht op Nieuws.nl kopt: “Gevangene ontsnapt in Alphen aan den Rijn”. Bij nader lezen blijkt het niet te gaan om een ontsnapping, maar Burgernet werd met grote spoed ingezet met een gedetailleerde omschrijving van de o zo gevaarlijke vluchteling die juist daarvoor was vrijgelaten (foutje, dat had vreemdelingenbewaring moeten zijn): “In een Burgernet-bericht wordt mensen gevraagd te zoeken naar een man van 35 jaar oud met een lengte tussen de 1.70 en 1.80 meter. Hij heeft een lichtgetinte huidskleur en een slank postuur. Op het moment van de verdwijning droeg hij een witte trainingsjas met zwarte strepen.”

Niet meer gevonden, deze zware jongen, zover ik weet. Zou iemand de man aan onderdak hebben geholpen in plaats van aan de hetzerige jacht te hebben meegedaan? Dat zal wel niet. Het is echter wel wat die burgers zouden moeten doen. Niet helpen vangen, maar helpen onderduiken. Ik zeg hen dit:

Brave burger, denk na! Wilt u over vijftig jaar, wanneer deze zwarte bladzijde in de geschiedenis alszodanig wordt herkend, het verwijt te horen krijgen dat u hielp met de endlösung van het vluchtelingenprobleem? Wilt u vuile handen omdat u iemand hebt laten deporteren met alle gevolgen van dien? Wilt u zich beroepen op 'Wir haben es nicht gewusst'? Brave burger, waarom zou u als verlengstuk voor de jacht op vluchtelingen dienen? De keus is aan u, of u nog de straat op gaat om uw medemens te laten afvoeren!

Maak een einde aan de jacht! Saboteer die jacht. Stuur de bloedhonden de verkeerde kant op! Neem de vluchtelingen in huis, al is het maar tot de helikopters zijn vertrokken! Help hen wegkomen! De politiek zal er geen einde aan maken, want zij stellen een mens binnenkort zelfs strafbaar om zijn bestaan. Deze wetten zijn misdadig. Het zijn niet de slachtoffers van die wetten die crimineel zijn, het zijn de bedenkers en uitvoerders ervan, en de collaborateurs.

Het is aan ons allen het heft in eigen hand te nemen! Laat de crimineel Teeven en zijn medeplegers stikken in hun wetten! Werk niet mee, werk tegen! Verzet past ons allemaal!

Verboden te leven

Joke Kaviaar, 21 mei 2013 (toespraak op demonstratie 22 mei 2013)


Laat ik vertellen hoe de Haagse politiek het 'illegalen'probleem oplost...

Terwijl in de Tweede Kamer wordt vergaderd over de toekomst van vluchtelingen, tikt voor honger- en dorststakende vluchtelingen in de grensgevangenissen in dit land de klok onverbiddelijk door. Zij strijden al weken voor hun vrijheid. Het enige en als altijd even botte antwoord dat zij krijgen van de voor immigratie en asiel verantwoordelijke staatssecretaris Fred Teeven is: Een hongerstaking is geen grond voor een verblijfsvergunning.


Wij vragen ons af: Wát is eigenlijk wèl een grond voor een verblijfsvergunning?

Het is niet genoeg als je zegt dat je in je eigen land van honger zou omkomen, of je familie, voor wie je hier misschien alleen maar een tijdje wilt werken in een zwart baantje waarin je alleen maar wordt uitgebuit. Dan heet niet de baas die - net als de multinationals die de derde wereld leegzuigen - profiteert van de armoede een profiteur... Nee, dan heet de vluchteling profiteur! Economisch asielzoeker is hij dan! Een gelukzoeker wordt hij genoemd, en op geluk heeft hij in tegenstelling tot de bevoorrechtte Nederlanders geen recht!

Het is ook niet genoeg als je vertelt dat je familie is vermoord, je huis is verbrand, je gemarteld bent of verkracht, je homoseksueel bent of een andere religie of geen religie aanhangt en daarom wordt vervolgd. Nee, dan moet je bewijzen hebben en vragen beantwoorden die een getraumatiseerd mens niet kán beantwoorden. Iets anders dan bewijzen interesseert de IND niet. Tranen, littekens, het maakt niets uit.

De politici van de Europese lidstaten stapelen al jarenlang hetze op hetze, wetgeving op wetgeving. Het Dublin akkoord, de koppelingswet, de Europese Terugkeerrichtlijn, het is enkel gericht op het uitspelen van migranten tegen de rest van de bevolking, op het illegaliseren van migranten als ware zij een partij drugs, op het opjagen en uitroken, het opsluiten, mishandelen en deporteren van vluchtelingen, op het opvoeren van de druk om dit land te verlaten.

Waar zouden al die mensen heen moeten? Of ze nu niet terug kúnnen, of niet terug wíllen en daar heel goede redenen voor hebben? Ieder mens heeft recht op vrjiheid van beweging!

Waarom zouden de Europese landen het recht hebben om te bepalen wie er leven? De kapitalistische bevolkingspolitiek wordt gevoerd ten bate van de economische welvaart van een klein deel van de wereld. Al wie daar geboren is, heeft geluk. De rest van de mensheid crepeert maar, terwijl hun omgeving kapot gaat aan oorlog, droogte, en overstroming. De rest van de mensheid crepeert maar, als gevolg van exploitatie van hun land en hun zee door de grootgraaiers van door kapitalisme in stand gehouden democratische landen. Democratieën, die voorwenden dat er recht heerst en dat zij in hun parlementen de belangen van een ieder vertegenwoordigen en eerbiedigen.

Maar terwijl in de Tweede Kamer wordt vergaderd over de toekomst van vluchtelingen, tikt voor honger- en dorststakende vluchtelingen in de grensgevangenissen de klok door. Voorzover dit de Haagse politiek interesseert, gaat het er alleen om de wanhoopsacties van deze mensen te bestempelen als een chantagemiddel waaraan niet mag worden toegegeven. Maar het zijn de procedures van de IND, de intimidatie van de Dienst Terreur en Verrek, de cellen en de agressieve bewakers in de grensgevangenissen; díe zijn het die de opgesloten vluchtelingen elke dag chanteren!

Ga je niet weg of kun je niet weg, dan is dit je lot: we maken je kapot. Opsluiting in isoleercellen, in de kou, het licht dag en nacht aan, erop los slaan en beweren dat jij het was die agressief is geweest, het ontzeggen van medische hulp door een onafhankelijk vertrouwensarts. Sterf maar, het is je eigen schuld. De politiek, Teeven voorop, wijst alle verantwoordelijkheid af en ontkent dat door de knokploegen van de bajes geweld wordt gebruikt.

De voortdurende hetze tegen vluchtelingen moet alle terreur die tegen hen wordt uitgeoefend in de grensgevangenissen, en met een leven op straat zonder eten, warmte en beschutting, rechtvaardigen, opdat niemand naar hen omkijkt. Intussen wordt vergaderd in de Tweede Kamer over marginale aanpassingen die de schijn van redelijkheid van de apartheidspolitiek omhoog moeten houden. 'Verbeterpunten' die er vooral toe leiden dat mensen nog sneller in de isoleercel worden gegooid, zogenaamd voor hun eigen bestwil. 'Verbeterpunten' die de deportatiemachine beter moeten laten draaien. De vraag is of het wat humaner kan lijken, zodat het minder opvalt. Intussen krijgt weer iemand een torenhoge boete omdat hij nog in dit land is en een inreisverbod schendt, en straks het verbod op zijn zogenaamde illegaliteit, misschien wel voor de derde keer. Dat heet dan een misdaad. Neem ik hem mee naar huis voor een warme douche, dan heet dat ook een misdaad. Nou, dan ben ik graag crimineel!

En terwijl in de Tweede Kamer wordt vergaderd over de toekomst van vluchtelingen, tikt voor de vluchtelingen in de grensgevangenissen de klok onverminderd door. Deze grensgevangenissen mogen niet bestaan. De politiek van migratiecontrole mag niet bestaan. Maar zullen ze er iets aan doen in de Tweede Kamer? Zal er meer uitkomen dan opnieuw een aalmoes waarop voor lange tijd geteerd moet worden in de hoop op een echte toekomst? Zal er weer een politicus huilen omdat hij vindt dat hij zo veel heeft bereikt?

Wij willen echte verandering! Steun de strijd van de gevangenzittende en op straat overlevende vluchtelingen! Hun wens, hun eis, laat niets aan duidelijkheid te wensen over: vrijheid en recht op bestaan. Strafbaarstelling van dat bestaan veroordeeld mensen tot een verboden leven.

Laat de politiek, laat Teeven en zijn ministerie van veiligheid en justitie, dat niet werkelijk voor veiligheid en rechtvaardigheid staat, maar voor haatzaaien en terreur, laten zij tenminste eerlijk zijn en hun ware gezicht tonen. Samsom is alvast begonnen door te beweren dat hongerstakers zich aan de zorg van de overheid hebben LATEN toevertrouwen! Nee, Samsom, de hongerstakers hebben er niet voor gekozen om opgesloten te worden! Laat de maskers maar vallen! We keken er allang doorheen!

Terwijl in de Tweede Kamer wordt vergaderd over de toekomst van vluchtelingen, tikt voor honger- en dorststakende vluchtelingen in de grensgevangenissen de klok steeds sneller door. Er liggen een aantal mensen ernstig verzwakt in het justitieel medisch centrum en in afzondering in Vught. Zij zullen gedwangvoed worden, ook wanneer zij dat niet willen. In leven gehouden voor een leven van sterven. De Nederlandse staat zal wel bepalen waar en wanneer en op welke manier mensen aan hun einde komen. Op straat en in de grensgevangenissen vallen regelmatig doden, door ziekte, zelfmoord, door moord. Ik wijs Fred Teeven aan als hoofdverantwoordelijke!

Wordt wakker, inwoners van dit land, en kom in opstand. Accepteer niet langer de vangstquota voor zogenaamde illegalen! Accepteer niet langer de racistische ID controles, de razzia's in huizen! Steun het verzet van de vluchtelingen! Het zijn niet de als 'illegaal' gebrandmerkte mensen die een probleem zijn, maar de politiek die de mythe van illegale mensen heeft verzonnen en in stand houdt!

Geen man, geen vrouw, geen mens is illegaal!


PS. Na het debat dat op deze middag 22 mei 2013 plaatsvond werd duidelijk dat Teeven het wetsvoorstel strafbaarstelling van 'illegaliteit' zodanig wil aanpassen dat hulp aan die 'illegalen' niet strafbaar wordt. Typisch racistisch gedachtengoed. Spaar de blanke hulpverlener, maar jaag de vluchtelingen op!

Nieuwe muziek...

Adorno als componist - eerlijk gezegd, tot dit ogenblik wist ik niet wat ik mij er muzikaal bij kon voorstellen.


Zwei Stücke für Streichquartett


Pierrot lunaire (opus 21), Arnold Schönberg - Monadnock Festival 2010

En over het onnazingbare gesproken

Skit-dat-de-dat, Louis Armstrong & his Hot Five

24 mei, 2013

Slungelachtigheid en intense haat jegens het leven


In een Nederlandse plaats waar jongeren vrijwel per definitie blond en "autochtoon" zijn valt het op in de lentetijd. De mannelijke jongeren dossen zich uit als slungel. Het belangrijkste slungelkenmerk is hier de lange broek die te kort is, of omgekeerd (maar het eerste komt dichter bij een beschrijving), de broek heeft kleurtjes, desnoods bloemetjes als motief. Liefst beweegt men zich in grotere gezelschappen, allen zijn gehuld in slungelbroek. Deze dracht dunkt mij overgenomen uit de Verenigde Staten, waar ik haar overigens nooit in deze mate heb kunnen observeren. De dracht wordt ook vooral uitgedragen op televisie, en de Nederlandse televisie - bij gebrek aan afstandsbediening kan ik het observeren af en toe - is één grote ideologische oefening in Liefde voor de Grote Zoon aan de Overkant, voorzover er geen reclame wordt uitgezonden.

Toch wil het mij voorkomen dat het hoofdkwartier van de marketing van het slungeldom het station is dat ooit voluit Music Television geheten zou moeten hebben, MTV dus. Met de teloorgang van de promotievideo voor de single, die zelf nauwelijks meer bestaat, is niet het station zachtjes jankend ten onder gegaan. Het is gespecialiseerd in het uitzenden van beelden van verveelde jongeren, die zich zelf een anderen, en daarmee de kijkers vervelen. Bijna het hoogtepunt van het uitdragen van verveling (en van het gebrek aan belangstelling voor de oorspronkelijke bedoeling van het station) was een advertentie "Als Elvis nog geleefd was hij nu wel zo'n beetje dood - wat is er op MTV?", wat jaren terug. Elvis Presley is van 1935 en kan dus nog wel even mee - afgezien van het niet onbelangrijke detail dat hij inderdaad dood is.

Het echte hoogtepunt van de diepste verveling die wordt uitgedragen voor de beoogde doelgroep is de animatieserie genoemd naar de twee helden Beavis en Butthead, voor de vele Nederlandse jongeren die niet bevatten wat deze namen uitdragen zal ik ze even transponeren tot Kudjens en Kontkop, waarmee de stemming voor het juiste niveau al is aangegeven. B&B kijken voornamelijk hinnikend en taalatomen uitend naar televisie, waarop het belangrijkste dat hun interesse kan wekken clips zijn - als er vrouwen in voorkomen is dit reden tot extra hinniken, komt er hardrock in voor dan gaan de heren luchtgitaar spelen. De volgende fase in ledige landerigheid lijkt mij een programma waarin Echte Levende Jongeren, waarvan de mannelijke exemplaren net als B&B gehuld in slungelbroek zijn, op de sofa naar B&B kijken. Waarschijnlijk is er wel al zo'n programma. Verveling tot in de vierde graad, post-post-postmodernisme.

B&B dienen uiteraard als garnering voor reclame en de ideologische boodschap van deze gehele propaganda is dus: het leven stelt niets voor en dit is het dan. Als ik nog leefde zou ik nu zo ongeveer dood zijn. Maar om commerciële redenen wordt de ouderdom inmiddels als ziekte gepresenteerd, dus dit soort jongheid is gezond.

Het is genotuleerd.

23 mei, 2013

Lentebeeld 2013 - 8


Eenzame schone pinksterbloem op eigen grasmat...


Blijkbaar ziet uitgebloeid of beter uitgestoven heermoes er zo uit. Nog nooit in deze staat gezien.

22 mei, 2013

De uitvinding van het blanke ras

Zeer interessante centrale stelling in een boek dat blijkbaar al een tijd uit is, maar dat hoe dan ook het overwegen en kennisnemen waard zal zijn.
Het boek wordt hier samengevat door de auteur.

21 mei, 2013

Christianarchy.nl en christianarchy.co.uk

Het is wellicht geen zinvolle mededeling maar een dienstmededeling is het.
Dit weblog is nu mede te vinden onder
christianarchy.nl, en het zwaardere, niet dagelijks bijgehouden weblog met meestal voordrachten gehouden in wetenschappelijke kring is nu ook te vinden onder christianarchy.co.uk.

Interessante tijden

Moge u in interessante tijden leven. Zeker en vast. Al geloof ik niet dat het een echt Chinees gezegde is.
Op de BBC een jankerige video over de Aanval met Atoombommen van Iran - zoals het hoort bij mensen die op gestolen grond toeven zijn degenen van wie het land gestolen is buiten beschouwing gelaten. En de Palestijnen zouden toch de reden van de vijandschap van Iran moeten zijn. Een bom op Israel is een bom op Palestina. De atoombom maakt geen onderscheid naar slachtoffers. Afgezien van het niet onbelangrijke detail dat Iran de bom niet heeft, deze als goddeloos afwijst en dat voordat zelfs maar een aanval op Israel overwogen zou kunnen worden met "conventionele" middelen (waarom zou dit dan de afgelopen 34 jaar niet al gedaan zijn?)
Voorlopig is verdere verwoesting van Syrië te verwachten.

Als zelfs GroenLinks zich roert over het opsluitcentrum met winstoogmerk (zover zijn ze op Guantánamo nog niet eens) op Zestienhoven dan is er iets aan de hand. Dat is er ook, volg deportatieverzet en no-border (lijken gespiegelde sites dezer dagen). Er wordt gehongerstaakt en gedorststaakt door mensen die soms al voor de derde keer voor onbepaalde tijd zijn opgesloten omdat zij Nederland uitmoeten maar er niet uit kunnen. Of toch - maar dat lijkt mij haast onvoorstelbaar - in Nederland willen toeven. Ik ben ergens op een punt in de afgelopen tijd opgehouden te schrijven over het schandaal van het Nederlandse opsluit- en deportatiebeleid. Er zijn al meer crises op dat punt geweest en het is heel goed mogelijk dat ook nu de zaak met de gebruikelijke sisser afloopt waarbij het volste vertrouwen wordt uitgesproken in de verantwoordelijke bewindslieden en degenen die hen dienen. Dit is Nederland, land van kleine gebaren en grote zelfgenoegzaamheid en intense haat jegens het onbegrepene.

Of ik mij de komende zoveel dagen verder kan of zal uiten over actualiteit is ongewis.
Als u niet voorzichtig kunt zijn, wees dan goed.

20 mei, 2013

Ray Manzarek


Ships with sails
Mei 1972 komt in mijn herinnering nu, een maand met warme zonnige dagen...


Light my fire als instrumental
Dat The Doors via Aldous Huxley vernoemd zijn naar een vers van William Blake wist ik al vele jaren. Dat drie leden van de band elkaar ontmoet hebben bij de Maharishi en dat deze zonder de Maharishi niet bestaan zou hebben dan weer niet. Het zij zo... Zonder Doors dan weer geen Stranglers of Inspiral Carpets, die een andere keer.


When the music's over

19 mei, 2013

Socialisme van metropool tot kolonie

Jacques Ellul beschreef de manier waarop de Rode Khmer de plattelandsbevolking van Cambodja van huis en haard verdreef en in werkkampen organiseerde als Prolétarisation à outrance. De nachtmerrie duurde "slechts" vier jaar en ik weet nog te goed hoe we de val van Phnom Penh in 1975 proostend hebben gevierd, meer dan die van Saigon want die viel op 30 april, even later...
Pas na de overwinning bleek wat de waarschuwing van Wertheim betekende, dat de bombardementen door de VS op Cambodja de Rode Khmer versterkten.

Bijna veertig jaar later, en met Haïti, Honduras en Bangladesj is Cambodja een van de wereldwerkkampen. Volgens dit verbazend openhartige artikel, gelardeerd met beurskoersen is de uitbesteding van confectiefabricage pas grootschalig op gang gekomen sinds 2005. Ik weet nog te goed dat mij verteld werd toen ik voor het eerst New York bezocht twintig jaar geleden dat het de textielhoofdstad van de wereld was. De kleding die je er nu koopt is niet meer ter plaatse gemaakt. Dat is een razendsnelle afbraak geweest.

Ik wil best instemmen met wat Richard Wolff schrijft over socialistisch beleid in de metropolen dat de productiecapaciteit weer ten volle laat benutten, en dat dit de gekoloniseerde wereld ten goede komt. Socialisme in de metropolen is waarschijnlijk beter dan het omgekeerde, dat "we" decennialang geloofd hebben: omsingel de metropolen. De problemen: waar is de beweging in die richting en waar is eigenlijk die onbenutte productiecapaciteit?

18 mei, 2013

Gedeporteerden, als bladeren verspreid


No face, no name, no number, Traffic


Deportees, Julie Felix [gevolgd door Ship in the sky]


Death ship, Hoodoo Gurus [het duurt 2.31, laat u niet foppen]

De overbodigheid van de mens

Het beviel een koning maar matig dat zijn zoon niet over gebaande paden door het landschap liep om de wereld te verkennen. Hij moest maar paard en wagen nemen en die kreeg hij dus cadeau. "Nu hoef je niet meer te lopen," zei zijn vader. "Je mag niet meer lopen," was de onuitgesproken bedoeling. Dat hij niet meer kon lopen was het gevolg.

Het wat houterige verhaal dat geen verhaal meer lijkt heb ik geparafraseerd. Ik trof het hier aan in vertaling, het origineel van het stuk op Doorbraak staat hier.

Ik kan mij haast niet voorstellen hoe het komt dat de naam van Günther Anders mij hierbij nieuw voorkomt, dat het eventuele noemen door medeleden van de Academie van Ambulante Wetenschappen mij ontgaan is, dat schatplichtige denkers als Illich en ongetwijfeld Ellul hem ook niet noemen. Hij staat dicht bij de Frankfurter Schule, de eerste band van Die Antiquiertheit des Menschen is zelfs online. Iets meer over Anders hier.

En uit deze kleine samenvatting:
Anders erkennt wesentliche Momente einer "Medienwirklichkeit" zwischen Sein und Schein, zwischen Realität und deren Abbild. Weitere Thesen in Stichworten:


  • Das Wirkliche wird erst über seine Abbildung wirklich (Photographie)
  • Die Wirklichkeit der Bilder ist ein Substitut für die genuine Welterfahrung
  • Nachrichten übertragen keine Informationen, sondern sind bereits vorgefaßte Urteile, Rezipienten können über die gebotenen Informationen nicht verfügen
  • Fernsehen ist kein Medium, sondern eine Maschine zur Produktion von Wirklichkeitsanalogien, die wirklicher als die Wirklichkeit sind (Serien!)
  • Menschen, die sich nicht mehr selbst artikulieren, werden infantilisiert und um ihre Subjektivität betrogen.

  • Het kan zijn dat het mij ontgaan is dat medeleden van de Academie hem noemen, er is hoe dan ook een omissie in ieder geval aan mijn kant.
    De verontrustende boodschap van het vertaalde Doorbraak-artikel sluit aan bij wat Anders te zeggen heeft, de theoloog Andreas Hellgermann zegt mij vooralsnog verder niet veel.
    Illustratie: Anders (Stern) met zijn eerste echtgenote, Hannah Arendt.

    17 mei, 2013

    Een lesje beschaving uit Reetveerdegem


    Collage rond de honger- en dorststakingen in de opsluitcentra op Schiphol (beëindigd inmiddels) en Rotterdam.
    Ik ben blij dat er nog steeds mensen de moed en de kracht opbrengen te protesteren - in de oorspronkelijke betekenis, openlijk betuigen, die nog gewoonlijk onbegrepen in het woord "protestant" naar voren komt - bij deze centra. Hoe vaak heeft de Nederlandse overheid te horen gekregen dat er geen kinderen mogen worden opgesloten die niets misdaan hebben - sterker nog, het mag niet eens als zij wel iets misdaan hebben? Het gaat door. En er wordt getuigd. Over de volwassenen heb ik het dan nog niet eens. Een dorststaker "is nog bij bewustzijn". Coalitiegenoten van PvdA en VVD zitten wat overdonderd te kijken als op de Nederlandse televisie een Belgische schrijver hun een lesje in beschaving probeert te geven.

    Is het omdat ik er eerder ben geweest dat ik er nu niet bij ben, althans niet fysiek?

    16 mei, 2013

    De alledaagse katastrofe

    Een jaar en enkele dagen geleden werden hoogst werkwillige arbeiders in Cambodja zo maar lastig gevallen bij het schoenenmaken, door een VAKBOND! Ze sloegen de boel kort en klein, als je de "werkgevers"-organisatie mag geloven.

    Niet het werk van een vakbond: Dak stort in van schoenfabriek in Cambodja. Ik vraag mij af of deze link houdbaar is..

    15 mei, 2013

    De Katastrofe is 65


    Elders in het voormalige Ottomaanse Rijk gebeurt het niet zomaar dat de wederzijdse nazaten "de katastrofe" samen herdenken. Niet de Grieks-Turkse, niet de Armeense, niet de Joegoslavische, niet de dagelijks nog plaatsvindende Koerdische, Iraakse, Syrische.
    Het is niet veel, maar het is iets.

    Ik durf niet eens te zeggen dat het een teken van hoop is.

    14 mei, 2013

    Het doel staat vast, het tijdstip is bespreekbaar

    Hoe toevallig (jaja, wat is toeval) mijn ontmoeting met Henri Roorda van Eysinga is geweest heb ik al eerder beschreven.
    Pas nu kom ik op de gedachte dat het eigenlijk een vreemde bezigheid is, een levensschets maken die bijna logisch voert tot de zelfmoord die hij in Mon suicide aankondigt als was het een vrijblijvend verhaal, en die hij daadwerkelijk heeft uitgevoerd.

    Had hij het niet gedaan, dan zou de teleologie van de zelfmoord niet geklonken hebben uit de biografische bronnen die ik heb geraadpleegd. Iedereen heeft het moeilijk in het leven. Degenen die er niet onder gebukt gaan zijn niet te benijden. Maar ook het Doel, Mijn zelfmoord, is in laatste instantie toeval. Henri had ook kunnen besluiten "het uit te zitten".

    Ik kom hier op door een advertentie in het ochtendblad dat alweer jaren de deur uit is gegooid vanwege de opinies die als nieuws worden gepresenteerd en de opinies die daarbovenop als vanzelfsprekende conclusie worden gestapeld. Ik mis Anton Dingeman wel, maar daar houd je geen pak papier voor aan.

    "Missen" doe ik de overlijdensberichten niet. Ik weet nog te goed hoe ze mij op den duur op de zenuwen gingen werken, want te veel Namen van Vroeger kwamen langs. Hilde, dierbare herinnering aan een frêle dapper meisje. Louis, medestrijder rond Nieuwmarkt en Portugal. Dat was dan nog (veel) "te vroeg". Maar langzamerhand wordt het niet meer zo "te vroeg". De dagelijkse portie Maagkramp. Maar daar heb ik de krant dan weer niet voor opgezegd. Dat was dan trouwens De Volkskrant.

    Vanochtend zag ik bij de tandarts drie advertenties voor Menno Rougoor. De naam klonk bekend maar ik had een zetje nodig om de herinnering op haar plaats te krijgen. Vrijzinnig Bennekom - ah ja. "Wij zijn verbijsterd".

    Ik heb Menno ontmoet bij de opleiding tot vrijzinnig predikant die ik niet voltooid heb. Hij heeft mij gecorrigeerd op het punt van Asjoera en arba'in in deze proefpreek. Hij trof mij door zijn uitgesproken ongeloof aan het transcendente (dat moeilijke woord dat tegelijkertijd alles en niets zegt). Geen God, geen hiernamaals. Ik heb een andere predikant eens horen zeggen: "Het helpt wel bij het werk als je er wel in gelooft." Hij wilde mij eigenlijk niet geloven toen ik zei dat het lied Nu sijt wellecome levend onderdeel is van de kerstliturgie zoals ik die meemaakte, en aan een leesrooster deed hij niet ("Wie bepaalt dat?).
    Maar dit was zo'n jaar of tien geleden. Of er ooit een biograaf zal zoeken naar hoe het besluit tot stand kwam is de vraag.
    Hij ruste in vrede.

    13 mei, 2013

    De doodscultuur van de VS


    Chris Hedges deze week over de doodscultuur van de VS en de verhalen van een speciale gevangene in de dodencel in Florida in het bijzonder.
    De zus van de man in de dodencel plaatst zijn geschriften op dit weblog. Zoveel betrokkenheid van naaste familie, of van "naasten" in het algemeen, is knap zeldzaam in de VS, want de doodscultuur vreet overal en alles.

    12 mei, 2013

    Anarchisme serieus besproken op de Nederlandse televisie - wel ruim veertig jaar geleden

    De makkers bij ROAR keken plotseling tegen een lege plaats aan toen zij een ondertiteld debat tussen Foucault en Chomsky op hun site plakten. De uitzending, ingeleid door Lolle Nauta, debat geleid door Fons Elders, herinner ik mij zelfs nog wel van de Nederlandse televisie, toen dat soort programma's zomaar kon worden uitgezonden. Het debat komt ook voor in Elders' boek Reflexive water.

    Toen anarchisme zomaar serieus besproken kon worden in de blijkbaar nog niet geheel gelijkgeschakelde media.
    Afgezien van de als vanzelfsprekend te begrijpen filosofische termen die langskomen. 1971.
    Een andere versie van de opname.


    En een andere

    De grensgevangenis als modern concentratiekamp

    in-solitary (369k image)

    Joke Kaviaar, 12 mei 2013

    Als Teeven de dorststakende wanhopige vluchteling Nessar in de grensgevangenis van Rotterdam laat creperen, heeft hij nog niks geleerd van de dood van Dolmatov. Dat was ook niet te verwachten van een man die volhardt in het oplossen van het illegalenprobleem, en die daartoe in navolging van al zijn voorgangers de mensen eerst in een groep indeelde, namelijk de '(illegale) vreemdelingen', om deze groep vervolgens af te schilderen als een bedreiging voor de Nederlandse samenleving. Dit is één van de kenmerken van het fascisme, zie punt 3 in: de 14 definiërende kenmerken van het fascisme.

    Teeven is net zozeer een moordenaar als een mafia baas die opdracht geeft een onwillige betaler van beschermingsgeld een kopje kleiner te maken. Teeven is net zozeer een moordenaar als de legale  opdrachtgever van de beulen in China, Iran, Noord Korea, Jemen, en de VS die in de top 5 van Amnesty staan voor het executeren van de meeste mensen het afgelopen jaar. Nederland heeft officieel geen doodstraf, maar officieus is het telkens weer een executie als iemand op bevel van de staat in een cel crepeert, op straat door hardvochtig beleid sterft, of zonder dat we het weten na deportatie in 'eigen' land om komt door oorlogsgeweld, marteling, moord, hongerdood, of aanslagen.

    Teeven kan mij niks wijsmaken. Hij weet het: Nessar ligt met verschrompelende nieren in een ijskoude cel in zijn grensgevangenis in Rotterdam te verrekken van de pijn, de bewakers maken hem elk uur wakker om te zien of hij nog leeft. Teeven weet het, al doet hij alsof hij nog steeds op vakantie is. Hij zal zeggen dat dit de keuze is geweest van Nessar, die een verklaring heeft ondertekend dat hij geen dwangvoeding wil, geen infuus in zijn arm. Omdat Nessar gezegd heeft dat hij niet gered wil worden. Maar dit is geen vrije keuze van Nessar. Dit is de keuze van Fred Teeven. Dit gebeurt omdat Nessar ertoe wordt gedreven: omdat hij niet wéér in die cel wil wakker worden, niet wetende hoe lang nog, niet wetende wat de toekomst hem brengen zal. Gezien hebbende al die hem voorgingen die te horen kregen: morgen wordt je gedeporteerd, gehoord hebbende het huilen en jammeren van de andere gevangenen om hem heen, gewacht hebbende al veel te lang op de vrijheid. Nee, dit is geen echte keuze. Dit is overmacht. Wat voor een leven zou hem wachten als hij weer zou gaan drinken om voor dit moment de dood af te wenden? Om een vluchteling te citeren uit de Vluchtkerk in Amsterdam: “in een detentiecentrum sterf je elke dag een beetje”.

    Nessar zet zijn leven in om mensen wakker te schudden. Wel.. ik ben wakker. Letterlijk. Ik ben wakker met tranen in mijn ogen omdat ik niets anders kan doen dan wéér te fulmineren tegen de fascistoïde praktijken van deze en voorgaande regeringen waartegen we al vele jaren ageren. Wat kan ik nog zeggen wat al niet door mij of anderen is gezegd? Als Nessar niet met zijn dood voor eens, maar vooral ook voor altijd, mensen wakker schudt, wat kunnen deze woorden dan nog uitrichten? Niks. Net zomin als de dood van Dolmatov, of de dood van Kambiz Roustayi die zichzelf op de Dam in Amsterdam in brand stak, iets uitrichtte. Mensen kijken even op van hun krant, en gaan dan door alsof er niets aan de hand is.

    In een nieuwsuitzending van Nieuwsuur afgelopen week noemde een woordvoerster van de werkgroep Deportatieverzet het detentiecentrum in Rotterdam een modern concentratiekamp. Was dat even schrikken! Ja, het woord is beladen, maar hoeveel meer is er nog voor nodig dan het stelselmatig en systematisch laten creperen van mensen in cellen, begeleid door voortdurende bedreiging met isoleercellen en deportatie, het bespotten van de mensen en hun strijd door de bewakers, voordat mensen inzien dat, hoewel voorzien van een modern jasje en moderne technologie, moderne woorden en moderne terreur, het principe hetzelfde is. Het detentiecentrum is namelijk “een inrichting om politieke tegenstanders of anderszins ongewenste mensen op grond van etnische, religieuze of sociale kenmerken te isoleren en psychisch en/of fysiek te breken”. Check de definitie op wikipedia.

    We moeten ophouden met bang te zijn voor het gebruik van harde woorden. Reframe de migratiecontrole en de bevolkingspolitiek en haar instrumenten! De detentiecentra ZIJN inderdaad moderne CONCENTRATIEkampen (niet te verwarren met: vernietigingskampen). Luister naar Nessar en je weet dat het waar is. Luister naar al die andere mensen die er dagelijks doodsangsten uitstaan, en je weet het. En daarmee is Teeven niet alleen een moordenaar maar ook het hoofd aller kampbeulen. En wat maakt dat de IND en de DT&V? En wat maakt dat ons, indien wij dit accepteren? Indien wij niet op zijn minst ons daarover luid en duidelijk uitspreken?

    Dus: waarom zou het niet gezegd mogen worden: dat de kantoren van deze voor migranten levensgevaarlijke organisaties, die zich toch aardig laten vergelijken met een eigentijdse variant van de Gestapo, met de grond gelijk zouden moeten worden gemaakt, aangezien deze slachtoffers maken zolang ze voortbestaan? Indien dit land nu door een vreemde mogendheid werd bezet en mensen vanwege hun afkomst werden opgespoord en vervolgd en voor onbepaalde tijd opgesloten, zou iedereen moord en brand schreeuwen over deze praktijken van foltering door de staat!

    Het maakt niet uit in welke mooie woorden dit beleid wordt verpakt. Het maakt niet uit dat we geen wachttorens zien, geen bewakers met geweren. Schone schijn! De wachttorens zijn vervangen door camera's. De geweren door isoleercellen. De goederenwagons zijn vervangen door chartervluchten...

    Wat zeggen we de familie van Nessar, als hij dit niet overleeft omdat 'onze' staatssecretaris ongestraft hem de dood in kon jagen? Hoe leggen we het uit, dat Nessar, en met hem vele anderen, opgesloten moesten blijven omdat het Nederlands volk al zo bang was gemaakt voor migranten, dat het onmogelijk was geworden om hen vrij te laten en te zeggen: dat hadden we nooit mogen doen. Hoe leggen we uit dat Nessar blijkbaar zo gevaarlijk was voor de Nederlandse samenleving dat de staat hem liever liet creperen dan de deur open te doen?

    Keer op keer kiest de staat voor de dood. Systematisch. Wettig, legitiem. Zonder schaamtegevoel. Goed georganiseerd. Het bedrijfsleven pikt een flink graantje mee. Ik noem ze nog maar eens, de voor het bestaan van dit specifieke detentiecentrum verantwoordelijke bedrijven die het hebben gefinancierd, ontworpen en gebouwd, en voor 25 jaar mogen exploiteren: Strukton, Ballast Nedam, EGM architecten (Erik Fokkema), Smits van Burgst, ISS Facility Services, verenigd in het consortium DC16. Liggen zij wakker van hun verantwoordelijkheid? Ligt Teeven wakker van zijn verantwoordelijkheid?

    De enige die vannacht wakker ligt is Nessar. Hij ligt te wachten op de dood. Met de goedkeuring van het voltallige Nederlandse parlement, en een groot deel van de door de massamedia en de politiek tegen migranten opgehitste bevolking.


    11 mei, 2013

    Dwazen waren we, maar smetteloze dwazen

    Enkele grepen uit de set van afgelopen nacht,tevens hits op RVZ (vandaag 26 jaar geleden uit de lucht gehaald).

    Immaculate fools,, one no-hit-wonder-gelijknamige-groep (ik kwam een vervelend nummer tegen op YT van eenzelfde gelijknamige groep, maar die blijkt Filipijns).


    This house is where your love stands, Big Sound Authority


    Seven days too long, The Comedown

    De sociaal-democratie, liefdeskindje van de CIA


    O Willy Brandt é macaco...

    U mag zich dit nog wel herinneren als u mijn schrijfsels regelmatig leest (eventueel in De AS), in dit geval gaat het om de alinea over de deviezensmokkel. Wat was de macht waartegen de landarbeiders van Alentejo het moesten opnemen, de arbeiders in fabrieken van gevluchte fascisten die doorwerkten zonder loon en die tenslotte tijdelijk beloond werden met een soort arbeiderszelfbestuur dat door de partij van Mário Soares zo snel mogelijk ongedaan werd gemaakt?

    Ik wilde dat ik de blijmoedigheid, de Geest zoals John Amidon het noemde, van Megan Rice had, in de strijd tegen de Macht die de wereld en ons erbij kapot wil hebben. Ik kan het volgende (nog?) niet goed aanzien. Alles wat voor complotdenken doorging over het verband tussen de sociaal-democraten en de CIA, in dit geval in Portugal, blijkt eenvoudigweg waar te zijn geweest. Ik waagde iets met de deviezensmokkel. Unilevertelg Van den Bergh, gedetacheerd bij de PvdA, niet. En hij heeft het geweten en hij heeft geen spijt. Geen tranen over Allende.

    Misschien moet ik de woorden van een ander vergeestelijkt medestrijder ook even aanhalen, Sieg Verheij: "Laten we niet vergeten te bidden voor degenen die dit alles organiseren". (Ik houd het op naïviteit dat hij PvdA stemde).

    10 mei, 2013

    De gesaboteerde planeet


    Via John Amidon, vaste deelnemer aan de Sacred Peace Walk. De Nederlandse gelijkgeschakelde pers zelfs had het bericht over "de 83-jarige non", tot hier aan toe.
    Een van de mensen van wie ik blij ben dat ik haar enkele maanden van nabij heb meegemaakt. Als zij wordt opgesloten voor de rest van haar leven, zouden wij dan als bezoek welkom zijn?
    Ik weet niet wat/of er te hopen valt over het vonnis.

    09 mei, 2013

    De andere negende mei


    Helaas kan ik even geen andere versie van dit filmpje vinden, zonder nodeloze boventiteling.
    Het is wonderlijk gesteld met de demonisering van wat de staat "terroristen" belieft te noemen. Dat aan de keuze tot wat zij gewapende strijd noemden in Duitsland de staatsmoord op Benno Ohnesorg, 2 juni 1967, is voorafgegaan, benevens de aanslag op Rudi Dutschke, 11 april 1968 - kopieergedrag van een nazi na de moord op Martin Luther King - zal bij de afzonderlijke leden en in hun gezamenlijkheid van de Rote Armee Fraktion een hoofdrol hebben gespeeld. Dit dient uiteraard buiten beeld te blijven. "Terreur" komt van de kant die de staat aanwijst.

    Beeld en spreekwijze in het filmpje zeggen heel wat.
    Vrouwen lenen zich altijd nog makkelijker tot demoniseren dan mannen, wat hierachter steekt mag ieder zelf bedenken.

    Negen mei, Hemelvaartsdag dit jaar, Overwinning op Duitsland-dag, dood van Ulrike Meinhof.
    Mei is ook al een wrede maand.

    08 mei, 2013

    Lentebeeld 2013 - 7


    Steenhommels hebben een nest gegraven of betrokken bij de pasgeplante ligusterhaag. Later dan anders maar dan toch in bloei: de pruimeboom, die evenals andere bloesemende bomen en struiken voor een lentesneeuwstorm zorgt.


    Eigen tulpen eerst - ze zijn al jaren geleden gepoot maar dit jaar, het dient gezegd, bloeien ze laat maar zeer uitbundig.


    Een wonderlijke gewaarwording, je net op het punt te bevinden waar de grens tussen bui en niet-bui ligt. Het biedt wel de gelegenheid vanaf de bank de regenboog vast te leggen. U vindt de pot met goud zelf wel even, niet?

    07 mei, 2013

    Het leven als ziekte en de vivisectie als steun bij de genezing

    Ouderdom als ziekte - het staat er, het kan behandeld worden. Vervolgens kan het "gevecht" om het behoud van de behandeling van ouderdom in het basispakket van "de zorgverzekering" beginnen.

    Maar zo krijgt Socrates dus alsnog gelijk, ook al liet hij "alleen" een enkele haan offeren voor zijn "genezing".

    Voor onderzoek naar deze "ziekte" is geen offer aan muizenlevens te groot, daar kan men weer van op aan.
    Er kan hier heel veel over geschreven worden maar eigenlijk vind ik het zo wel even genoeg nu. Ga mij aan de aardperen wijden, u hoort er van.

    06 mei, 2013

    Cel = chantage

    - door Joke Kaviaar -

    Ik voorspel het alvast: nu een groep vluchtelingen die is opgesloten in de grensgevangenis op Schiphol in hongerstaking is, zal de politiek eensgezind alsvolgt reageren: “Dat is chantage”. Van Anton van Kalmthout en Sharon Gesthuizen van de SP tot Sietze Fritsma van de PVV, ze zijn het er allemaal over eens. “Wij maken ons zorgen over de precedentwerking!” Hoe ik dat weet?

    Beste lezers, luister hier.
    De maskers vallen af! Een man uit Kameroen was in dorststaking toen in de Tweede Kamer werd gesproken over de dood van Dolmatov, de russische vluchteling. Ophef ontstond over diens verblijfsvergunning. De immer zo populaire, of moet ik zeggen 'populistische', mevr. Gesthuizen zal ik hier even citeren uit de radio uitzending van Argos. Nadat eerst Anton van Kalmthout is geïnterviewd, komt Sharon aan het woord. Zij zegt o.a.

    "Hoe schrijnend het ook is, je moet niet toegeven aan dit soort dwangmiddelen, omdat je daarmee eigenlijk zegt: mensen als je in honger of in dorststaking gaat , dan krijg je een verblijfsvergunning en dat brengt dus andere mensen heel erg in gevaar (SIC!). (…) Normaal gesproken heb je natuurlijk ook andere manieren om ervoor te zorgen dat iemand eh... wel verpleegd kan worden. In dit geval zou je dan bijvoorbeeld moeten denken aan een dwangmiddel zoals bijvoorbeeld dwangvoeding of eh... ja, een andere manier van iemand toch behandelen.(...) Hoe zit het dan met al die andere mensen die ook asiel hebben aangevraagd en worden afgewezen, kunnen die hier nou op een bepaalde manier rechten aan ontlenen en hoe gaan we dan met die mensen om? Dus dat zou echt een heel kwalijk signaal zijn van de staatssecretaris als dat zo is."

    Hoe is het mogelijk dat van het vertrouwde IND beleid wordt afgeweken?! Het IND beleid om “nooit toe te geven aan honger- of dorsstaking”, omdat daarmee het “hek van de dam is”. Voelt u hem ook? Alweer dat taalgebruik in de zin van overstromingen en tsunami's! Dat is vreemdelingenhaat kweken!

    De man uit Kameroen kreeg dus van Teeven alsnog een verblijfsvergunning omdat zijn situatie zo “schrijnend” was. Gebruik maken van discretionaire bevoegdheid heet dat. Maar dát kan natuurlijk niet, aldus zowel Gesthuizen als Fritsma. Precedentwerking! Stel je toch eens voor dat meer mensen dit gaan doen! En ja hoor, daar heb je het al. Een massale hongerstaking in de grensgevangenis van Schiphol. Nederland loopt onder nu. Help!

    Het antwoord hierop is standaard. Men probeert de hongerstakers of dorststakers er eerst van te overtuigen om ermee op te houden. Mensen worden bij voorkeur in de isoleercel gegooid om druk uit te oefenen. Dag en nacht het licht aanlaten, camera erop, koud, akelig, beton. “Chantage!” roepen ze allemaal in de politiek, ik voorspel het, want ook dat is standaard. Maar, en ik heb dit al eens eerder geschreven, wie chanteert nu eigenlijk wie? Wie gebruikt er nu eigenlijk dwangmiddelen, tot dwangvoeding aan toe indien nodig?

    De hongerstakers waarover het nu gaat, voorzover bekend, zijn mensen die per vliegtuig aankwamen, een asielverzoek indienden, en in afwachting van de beslissing daarop maandenlang worden opgesloten in de grensgevangenis. Dát is druk uitoefenen. Dát is chantage. Dát is een dwangmiddel. Deze mensen hebben geen enkel ander middel tot hun beschikking om te protesteren, om gehoord te worden, dan deze hongerstaking. Er wordt heel vaak 'niet gegeten' in de grensgevangenissen, uit wanhoop. Bijna nooit hoor je ervan. Deze mensen hebben besloten dit met een hele groep te doen en ze hebben het naar buiten kunnen krijgen dankzij een demonstratie die op 5 mei bevrijdingsdag bij de gevangenis werd gehouden.
    Stil rond de hongerstakers gaat het niet meer worden, Teeven, Gesthuizen en Fritsma! We voeren de druk van buitenaf verder op. Vindt de politiek dat chantage? Laten ze naar zichzelf kijken, de hypocriete angsthazen daar in Den Haag. Laten ze zich diep schamen om bang en bezorgd te zijn. Het is om te kotsen, als je tenminste maaginhoud hebt... Wanneer storten we onze kots uit vanaf de publieke tribune in de Tweede Kamer over de hoofden van zoveel hoogmoed?

    Volg hoe het verder gaat op http://deportatieverzet.nl en/of op http://no-border.nl.

    Sloop de grensgevangenissen! Neer met de IND!

    Nawoord: volgens justitie zouden van de hongerstakers er 17 op maandag 6 mei, gestopt zijn. Bekend is niet onder welke omstandigheden dit is gebeurd en óf het waar is.

    Truus Schilplezing 2013

    Dit jaar voor de achtste keer organiseert Oekumenisch Kerk- en Buurtwerk Amsterdam-Oost samen met de Muiderkerk de Truus Schilplezing.

    Dit jaar wordt de lezing uitgesproken door Arsène van Nierop; oprichtster en voorzitter van Stichting Hester. Stichting Hester zet zich in voor ondersteuning en verdediging van vrouwen en meisjes in Mexico. De Stichting is genoemd naar Hester van Nierop, die in 1998 is vermoord in Ciudad Juárez, aan de grens van Mexico en de VS. Door de vele acties van haar moeder is het grote probleem van de vele onbestrafte moorden en misbruiken van vrouwen en meisjes in Ciudad Juárez bekend geworden en wordt er meer actie tegen ondernomen.

    Co-referent is Renate van der Zee, schrijfster en publiciste. Zij zal zich met name richten op de Nederlandse (Amsterdamse) vertakking aan de internationale vrouwenhandel.

    Locatie: Muiderkerk, Linnaeusstraat 37, Amsterdam
    wo 15 mei 2013 19.45 h
    Bereikbaar met tramlijn 9 (stopt voor de deur)

    05 mei, 2013

    De paddestoel boven Damascus


    Allahoe akbar moet zoiets betekenen als "godallemachtig" wat eigenlijk op hetzelfde neerkomt, besef ik als ik het opschrijf: een van haar oorspronkelijke betekenis ontdane uitdrukking.
    Een paddestoelwolk boven Damascus, interventie van Israel ten gunste van de salafistische "opstandelingen" in Syrië. De agressor kan altijd bij voorbaat als slachtoffer afgeschilderd worden in de bijbehorende media, een openlijk bondgenootschap met de "gematigde krachten" van het Midden-Oosten (Bahrein wordt niet genoemd, dat moet een vergissing zijn) komt net zo min als deze bommen uit de lucht vallen.

    Syrië is landschappelijk een van de mooiste landen die ik ooit bezocht heb, de mensen zijn gênant gastvrij, het land was het mozaiek van minderheden zoals ik als student van Leo Biegel kon weten en ik moet er eigenlijk niets van horen of weten wat er gebeurt.

    04 mei, 2013

    De dag waarop we vergeten...

    Mijn eigen traditie van 4 mei sinds 1970 in ere gehouden...

    The unknown soldier, The Doors


    Street fighting man, Rolling Stones


    Ohio, Crosby, Stills, Nash & Young

    03 mei, 2013

    De doodgelopen weg van de partijenordening

    Bazige, afstandelijke, karakterloze, arrogante, grootstedelijke elites die "ons" met immigranten opzadelen en "ons" racisten noemen als "we" er over klagen. Een profiel van de kiezer m/v van de UK Independence Party die bij graafschapsverkiezingen op 2 maart in totaal meer dan een kwart van de Engelse stemmen hebben binnengehaald. Een partij die in feite niets te bieden heeft, maar dat geldt inmiddels voor de "gevestigde" drie partijen evenzeer - en vooral wat betreft de Liberaal-Democraten, die traditioneel mijn voorkeur hebben in Engeland is de gelijkschakeling en feitelijke irrelevantie van enige gedachte aan verschil tussen de partijen een harde slag die niet meer hersteld kan worden.

    Maar het mechanisme van de volkomen teloorgang van de op partijen gebaseerde parlementaire democratie is overal in Europa aan de gang. IJsland krijgt weer een conservatieve regering (in mediataal heet dat "centrum-rechts"), in Italië gaan de postcommunisten een coalitie aan met de kiesclub van Berlusconi, in Spanje, Portugal, Frankrijk en Griekenland is de betekenisloosheid van verkiezingsuitslagen wel duidelijk. In Nederland wordt het eindpunt waarschijnlijk het sterkst gemarkeerd door de coalite van PvdA en VVD waarbij naar de wijze van het slot van Animal farm de vraag is: wie is wie?

    Zoals er in Nederland de Partij voor de Dieren is, is er in Engeland en Wales de Groene Partij, die via een netwerk van onderop niet spectaculair maar wel degelijk groeit. Geen van beide zullen ooit op deze manier de omwenteling bereiken waar zij voor staan. En het morrend volk kiest ultrarechtse avonturiers als vertegenwoordigers, die binnen de kortste keren in schandalen en ruzies van het toneel zullen verdwijnen en dit zal dan ook weer aan "de elites" liggen.
    Vreemde dagen hebben ons gevonden.

    02 mei, 2013

    Ruggegraatloze insectendans


    Theodor Adorno over "populaire muziek" (in drie schermen). Zijn dédain voor jazz, of voor "beluisterbare" muziek in het algemeen, heeft mij altijd verbaasd. Meer hierover later.

    01 mei, 2013

    Een dag van gedenken en van strijd

    Een 1-meibeeld vanuit een van de dwangarbeiderskamplanden, Cambodja. De lentedag (op het noordelijk halfrond althans) die altijd gedenkdag is geweest van het geweld van de bazen en de belofte van het nieuwe geluid.
    Vandaag lieten voor het eerst gierzwaluwen zich aan mij horen en zien dit jaar.