- door Joke Kaviaar -
Tegenwoordig wordt overal een gameshow, spel, of wedstrijd van gemaakt. Een vakjury beoordeelt dan het gebodene. Meestal gaat dat over één of andere vorm van kunst of entertainment, zang, dans, performance, noem maar op. Draaiende stoelen, grappenmakende juryleden, applaudisserend publiek. Vertrouwde ingrediënten intussen. Kom, laten we dat ook eens doen met de praktijk van deportaties!
Zullen zo de organisatoren van het Rosa Parks café in Amsterdam geredeneerd hebben toen ze
'De Nooduitgang van Nederland' verzonnen? 'De Nooduitgang van Nederland' is een bijeenkomst in de Grote Zaal van De Nieuwe Liefde in Amsterdam op zondag 25 januari aanstaande, waarin de vraag wordt gesteld:
“Hoe effectief is dit terugkeerbeleid, als er nog zoveel vluchtelingen in de illegaliteit belanden? Hoe zou het verbeterd kunnen worden?” (…) “Vijf experts mogen hun idee voor verbetering van het terugkeerbeleid 'pitchen' tegenover een jury bestaande uit ambtenaren van de DT&V, te weten Karen Temmink, coördinerend en specialistisch adviseur op het hoofdkantoor in Den Haag en Peter de Koster, afdelingsmanager Voorbereiden Vertrek in Hoofddorp”.
'Ideeën voor verbetering van het terugkeerbeleid' + 'jury DT&V' = legitimatie deportatiepolitiek.
Ok, daar gaan we dan. Het zoveelste charme offensief van Teeven en zijn ambtenaren van de Dienst Terreur en Verrek. The Voice of Holland, maar dan anders. Waar komt dat toch steeds vandaan?
Gisteren een bericht in het AD over Teeven die een bezoek brengt aan de Pauluskerk in Rotterdam. In die Pauluskerk vangen ze een handjevol mensen zonder verblijfspapieren op. Volgens Teeven doen ze dat beter dan al die andere opvangplekken, “zoals de Vluchtgarage”. Opvangplek? Hij bedoelt dus die voor dakloze vluchtelingen gekraakte oude garage waar voorzieningen als stroom, gas en water schaars tot afwezig zijn en waarvan Teeven afgelopen week de ontruiming aankondigde? Die vluchtelingen in de Vluchtgarage moeten namelijk maar naar de nachtopvang van burgemeester van der Laan als ze nu nog steeds niet aan hun deportatie willen meewerken, want echt onderdak, dat is en blijft een kwestie van meewerken met de Dienst Terreur en Verrek. Fred Teeven, dat heet dus chantage, afpersing. Crimineel dat je bent. Terrorist! Dat de gemeente nachtopvang biedt is Teeven trouwens al teveel. Hij ziet de vluchtelingen het liefst op straat. Tegen een uitspraak van de Haagse rechtbank dat Nederland afgewezen vluchtelingen (ofwel 'illegalen') “bed, bad en brood” moet bieden is hij dan ook al
in beroep.
Wat Teeven doet is azijn pissen aan de ene kant, en smeren met stroop aan de andere kant. Het aloude verdeel- en heersspelletje om zichzelf en zijn dienst als weldoeners te presenteren en de feiten te verdraaien. Zo stelt hij enerzijds: “Rond deze mensen (in De Vluchtgarage – jk) hangen activisten die in alle gevallen uitzetting proberen te voorkomen. Daar is een sfeer ontstaan waarin uitgeprocedeerden zelfs niet eens meer durven na te denken over een vrijwillig vertrek naar hun land van herkomst. Het zorgt voor een dwangmatige groepsdynamiek waar ik als liberaal een bloedhekel aan heb.''
En anderzijds, over de Pauluskerk, alwaar zijn DT&V de vloer platloopt: “Het valt me ook op dat de kerk, de gemeente en onze Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) hier in een positieve sfeer samenwerken en vluchtelingen begeleiden en aanspreken op hun eigen verantwoordelijkheid."
Ja, daar houdt Fred de vluchtelingenjager Teeven van, heel vaak zeggen dat ONZE DT&V mensen helpt, begeleidt en aanspreekt op “hun eigen verantwoordelijkheid”. En er vooral de nadruk op leggen hoe verstandig het is van de kerk en de gemeente om aan het beleid mee te werken. En nee – subtekst - de DT&V intimideert en dreigt niet, de DT&V is er helemaal niet voor om mensen te deporteren, maar om hen “terug te laten keren”.
Propaganda, propaganda, propaganda!
Ja, daar gaan we dan weer. Op 2 december 2014 werd op TV de documentaire
“Het is uw land” uitgezonden. Ook al zo'n poging tot charme offensief. Zo konden we veilig vanuit ons eigen huis meebeleven hoe het is om tegenover zo'n ambtenaar te zitten: “Als blijkt dat u niet mee wil werken aan uw terugkeer, gaan wij u wel uitzetten” (..) “Ik wou niet dreigen, ik wou alleen de consequenties van niet meewerken aan u meedelen”.
Het resultaat is een documentaire die ik met moeite helemaal heb kunnen uitkijken. Sterker nog, ik ken verschillende mensen die dat niet eens konden opbrengen. Ze werden er ziek van. Kun je nagaan hoe dat moet zijn als je in die stoel van die 'vreemdeling' moet zitten tegenover zo'n ambtenaar die zichzelf een veer in de reet steekt voor zijn/haar eigen eerlijkheid. Als ik in die stoel zou zitten zou ik opstaan en die stoel richting die rotkop van die ambtenaar gooien.
De documentaire is opgenomen in wat zo netjes heet de 'vrijheid beperkende locatie' Ter Apel, en de 'gezinslocatie' in Emmen. In deze twee centra, en nog zeven andere 'gezinslocaties' houdt de DT&V dagelijks deportatie-spreekuur. Datzelfde doen ze ook in de grensgevangenissen Kamp Zeist, Schiphol en Rotterdam, en dus in de Pauluskerk.
Aan het einde van de documentaire wordt een vrouw met kinderen naar Nigeria gedeporteerd. Ze kan niet anders dan meelopen. Doodsbang is ze. Ze smeekt herhaaldelijk om medelijden voor haar kinderen. Maar “Wij gaan u gewoon terugbrengen naar Nigeria”, zo zegt de ambtenaar. En wij, gedurende 60 minuten voyeurs van de ellende van anderen, horen er nooit meer wat van. Die ambtenaren trouwens ook niet. Het werk is gedaan. Volgende. De camera's en de 'hulp' verdwijnen met de vluchteling wanneer die 'vertrekt' naar een land waar het leven en de toekomst in het gunstigste geval onzeker zijn.
'Effectieve' en 'kindvriendelijke' bewaring
Sinds 1 september 2014
mag de DT&V zelf beslissen dat iemand in vreemdelingenbewaring wordt gesteld, om ‘bewaring effectiever te maken’. Wat nog ontbrak op dat moment, de mogelijkheid om dat ook met gezinnen te kunnen doen, werd op 1 oktober geregeld, een maand later. Toen werd de nieuwe (nu nog tijdelijke maar eind maart permanent geplande) gezinsgevangenis in Kamp Zeist, door het ministerie van Onveiligheid en Klassejustitie genoemd de 'kindvriendelijke' gesloten gezins voorziening, in gebruik genomen. Ziehier wederom een sterk staaltje
staatspropaganda
met medewerking van de Dienst Terreur en Verrek. Ziehier de
werkelijkheid.
Nog niet misselijk? Laten we dan even meelezen met een van de mensen die ook ideeën mag 'pitchen', Karel Smouter, die een tijdje met de DT&V heeft meegelopen. Hij ontmoette Peter de Koster van de DT&V overigens al eens eerder door het schrijven van de daaruit voorgekomen artikelenreeks , waarvan
dit er één is.
Tijdens het lezen van de artikelenreeks bekruipt me steeds het gevoel dat Smouter wel begrip heeft voor de DT&V ambtenaren. Zij zijn de enigen die aan het woord komen in de reeks, geportretteerd als altijd even redelijk tegenover al die liegende en tegenwerkende 'vreemdelingen':
“DT&V-directeur Rhodia Maas vat het moeizame van het werk van haar medewerkers kernachtig samen. 'Er is ontzettend veel mogelijk voor de vreemdeling. We kunnen echt van alles voor hun betekenen. Maar of je wel of niet meewerkt, dat is toch echt de verantwoordelijkheid van de vreemdeling zelf. Er zijn er maar weinig die dat beseffen. En
dat is best lastig voor ons, bijvoorbeeld als de media weer eens verontwaardigd over ons werk schrijven.'"
Stop Deportaties! Vrijheid van beweging voor iedereen!
Laatste nieuws, 16 januari 2015: om de DT&V het werk nóg makkelijker te maken, heeft Teeven aangekondigd de
inreisverboden te verlengen voor “illegale vreemdelingen” die “niet meewerken aan vertrek”. Zo heeft de dienst een zoveelste stok gekregen om de hond mee te slaan. Een zoveelste intimidatie- en deportatieinstrument staat tot hun beschikking.
In het licht van al het bovenste moeten we deze variant op Holland's Got Talent zien. Volgens de aankondiging “met medewerking van We Are Here / Wij Zijn Hier”. Dan is natuurlijk alles goed! Niet vermeld wordt echter wie de vluchtelingen van Wij Zijn Hier vertegenwoordigt. Ik voorzie voor hen een ervaring als die welke ze al bij de gesprekken met de DT&V hebben mogen opdoen. Toen waren ze alleen. En ditmaal?
Laten we het zomaar gebeuren dat vluchtelingen aan moeten horen hoe 'experts' ideeën 'pitchen' die het deportatiebeleid moeten verbeteren? En hoe een 'jury' van DT&V befehl-ist-befehl-ambtenaren hier het laatste woord over krijgt? Het is alleen maar weer niks anders dan doen alsof je kunt meepraten. Alsof je daarmee iets kunt veranderen. De enige die hier baat bij heeft, is Fred de vluchtelingenjager Teeven die graag meer initiatieven als de Pauluskerk ziet, zodat meer mensen zogenaamd 'vrijwillig' vertrekken.
Is er al voorzien in een publieksjury?
In andere landen verschijnen nog kranten die nieuws en verslagen brengen over wat de Vrije Wereld, ook wel bekend als Internationale Gemeenschap, niet graag naar buiten gebracht wil zien: het uitbesteden door het Australische regime van vluchtelingen naar de gekoloniseerde buurlanden met hun "gekleurde" bevolking. Ik heb er hier over geschreven hoe het eiland Manus in de Admiraliteitsarchipel ingericht wordt als afschuif- en opsluitplaats voor ongewensten in wit Australië. Papoea-Nieuw-Guinea krijgt wellicht geld voor het toelaten van deze goelag, zoals het ter plaatse wordt genoemd, maar het land wordt in ieder geval ook gechanteerd als voormalige Australische kolonie.
Men noemt het een mythe, als men het kan weerleggen, maar mythen en sprookjes zijn speciale teksten/verhalen die aan een context gebonden zijn. De "geboortegolf" is geen sprookje of mythe, het is een verhaal. Ik ken het uit eigen ondervinding, dat verhaal over "de geboortegolf" van na de Tweede Wereldoorlog. Ik lijk er deel van uit te maken met die enorme klassen van veertig leerlingen, en dan vier klassen tegelijk op de lagere school. Dat waren de tijden. Maar waarschijnlijk vertelt dit verhaal dan weer eerder - jaja, plus ça change... - over bezuinigen en korten op onderwijs, proppen proppen.
Hans Rigthart vermeldt dat Daniel Cohn-Bendit als hij oud-rodebrigadisten Valerio Morucci en Adriana Farranda interviewt hij van de eerste te horen krijgt over zijn keuze voor "de gewapende strijd":
Paul Mason interviewt Alexis Tsipras - het is even buiten beeld verdwenen door de gebeurtenissen in Parijs en de brouhaha die erop volgde. Syriza, de reformisten die hoop lijken te geven, voor Griekenland en wellicht voor de rest van Europa. Als Syriza de grootste partij wordt bij de verkiezingen van 25 januari, als de partij vervolgens in staat wordt gesteld een regering te installeren die haar programma kan uitvoeren, zal dit zeker een activering "van onderop" met zich meebrengen. Iets dergelijks geldt voor Podemos in Spanje, dat ook al in de peilingen als grootste wordt genoemd - iets wat nog veel opmerkelijker is dan de Griekse situatie. Het links van de Tweede Republiek is dood, inclusief lijkt mij zo het anarchisme van toen. Het links van 15 mei 2011 is springlevend.
“Hoe effectief is dit terugkeerbeleid, als er nog zoveel vluchtelingen in de illegaliteit belanden? Hoe zou het verbeterd kunnen worden?” (…) “Vijf experts mogen hun idee voor verbetering van het terugkeerbeleid 'pitchen' tegenover een jury bestaande uit ambtenaren van de DT&V, te weten Karen Temmink, coördinerend en specialistisch adviseur op het hoofdkantoor in Den Haag en Peter de Koster, afdelingsmanager Voorbereiden Vertrek in Hoofddorp”.
