18 maart, 2007

Praktisch idealisme


Volgens de grondwet vertegenwoordigt ieder Kamerlid iedereen in Nederland. Dat zegt deze site ook: U hebt 150 volksvertegenwoordigers. Maar welke moslim wil zich door Wilders vertegenwoordigd zien, of welke beschaafde niet-moslim trouwens? Er zijn dan ook leden die op deze site rondweg zeggen wie zij vertegenwoordigen. En daar hoor ik niet bij. De gevoelens zijn wederzijds. Ik kan alleen constateren dat deze Kamerleden zich niet aan de grondwet houden.
Jarenlang ben ik naar mijn weten uitstekend vertegenwoordigd geweest door de Pacifistich-Socialistische Partij. Als pacifist en socialist kon je je niet beter wensen, wat Kamerleden betreft. De twijfel zette in bij het naderen van de fusie met twee dubieuze clubs en de EVP. En daarna? De Groenen haalden alleen de Eerste Kamer. Zonder zeer treurig te zijn heb ik mij niet vertegenwoordigd geweten in de Tweede Kamer voor een jaar of achttien. Geen ramp, daar ben je anarchist voor, nietwaar. En met de Partij voor de Dieren is dit in ieder geval gevoelsmatig opgelost.

Bij de site hoort een soort vragenlijst die als je hem invult het Kamerlid of de Kamerleden oplevert waarmee je je verwant mag voelen - dat is neem ik aan de opzet. Welnu, het interesseert mij niet wat de huwelijkse staat is van een Kamerlid, haar geslacht, haar al dan niet kinderen hebben, zijn muzikale interesse of lievelingssport en of hij zich identificeert met welk kekrgenootschap dan ook. Vegetarisme strekt wel tot aanbeveling, maar is ook weer geen vereiste. Het enige criterium dat ik belangwekkend vond was republikeinse gezindheid. En dan moest je een politiek filosoof noemen. Uit het aangeboden lijstje heb ik Ferdinand Domela Nieuwenhuis aangevinkt, het zou mij benieuwen wie zich met hem identificeert (niemand dus, onverrassend).
Ik kwam uit bij Esther Ouwehand van de PvdD, diervriendelijk en republikeins. Daar kijk ik niet van op. De politieke filosofie die beide Kamerleden van de PvdD opgeven trof mij als interessant: praktisch idealisme. De twee schrijfsters van een boek met die titel (ze krijgen bijna een rolberoerte van het lachen, zoals u ziet - waarom of waarover? moet er uitgedrukt worden dat je als pi'er vooral lol in het leven hebt?) hebben een webportaal met betrekking tot praktisch idealisme. Het bevalt mij matig dat autorijden en vlees eten hier acceptabel worden genoemd (als het maar Verantwoord is - dat is het hem nu juist). Maar als richtlijnen voor het dagelijks leven kunnen de aanbevelingen er wellicht mee door.

Iets wat praktisch idealisme heet heeft precedenten in de ethisch-religieuze sfeer. In ieder geval heeft Jac. van Rees zich er mee geassocieerd toen er geen georganiseerd christen-anarchisme meer was in Nederland. Ik hoop dat het mij spoedig gegeven zal zijn hier nader op terug te komen.

Geen opmerkingen: