13 april, 2009

De eeuw van het ongeheugen: gewenste reflexen


Bij het langszappen hoor ik wat in Nederland blijkbaar voor een televisienieuwslezeres doorgaat. Geselecteerd op een uitspraak en klemtoonlegging die niet lang geleden hetzij als onbeschaafd hetzij als buitenissig zou zijn afgewezen. Het lijkt alsof er alleen nog maar dit soort praters bij de Nederlandse mainstream media worden aangenomen.
Ze heeft het over de hongerstaking van president Evo Morales van Bolivia.

Het is niet van belang dat ik het zeg, maar ik vind zijn actie onverstandig overkomen. Hij wil door hongerstaking de senaat dwingen een bepaalde wet aan te nemen. Het is een aanzienlijk vreedzamer actie dan het parlement in puin schieten zoals Jeltsin liet doen of het leger er op afsturen (Thailand, zou ik zeggen) - gesteld dat dit hem trouw zou zijn. En dat wil hij dan ook niet. Maar waarom zou een hem slechtgezinde senaat van gedachten veranderen door een hongerstaking?

Maar goed, daar gaat het nu niet om. De nieuwslezende persoon zei dat Morales in 2006 "aan de macht was gekomen".
Wat een mooie suggestieve formulering, nietwaar. Niet: hij heeft de verkiezingen in 2006 gewonnen. Of, neutraal: is sinds 2006 president. Nee, hij "is aan de macht gekomen". De nieuwsconsument die het eigenlijk allemaal niet kan schelen wat er gebeurt in Bolivia zal ten hoogste weten dat het hier over een Zuidamerikaanse staat gaat. In Zuid-Amerika zijn van oudsher vaak staatsgrepen en zo zal die rare Morales ook wel aan de macht zijn gekomen.
Volgend onderwerpje.

De televisienieuwsconsument wordt niet geacht over de kennis te beschikken die nodig is om deze opmerkelijke actie van de Boliviaanse president in perspectief te plaatsen. Het is schering en inslag, natuurlijk. Als het over Iran gaat hoef je maar wat baardige mannen in hun jurken te laten zien en er hoeft niets meer uitgelegd te worden. Voor de duiding zit er een geblondeerd ventje uit Venlo in de studio.
Wat rudimentair aanwezig mag zijn als kennis tussen vele aanhalingstekens is dat de president van Bolivia en die baardige mannen "anti-westers" zijn. Klaar.
Nooit beklemtonen of vermelden dat Mugabe of Hamas door middel van vrije verkiezingen aan de macht zijn gekomen. Of aan de macht denken te mogen zijn. De een is dictator (dat is hij ook, maar wel een gekozen dictator - een Afrikaanse specialiteit), die anderen zijn terroristen (voor al dan niet gekozen overheden een heel gewone status).

Het Ministerie van Geheugenmanagement in actie, ook bekend als Ministerie van Waarheid.

De getrainde nieuwsconsument weet welke reflexen gewenst zijn. Zoals het meisje in het verhaal dat ik hier geplaatst heb: zie ik er soms uit als een anarchist? Anarchisten zijn er om op een hoop gedreven te worden en in open kamp gehouden te worden. Je kunt ze aan hun uiterlijk herkennen.
Hoe christenen er uit zien was gisterochtend vanaf het Sint-Pietersplein goed waar te nemen.
Hoe zou een christen-anarchist er uit zien? Bestaan die dan? Dat kan toch niet.
Geruststellende deskundige in de studio: nee dat kan niet.
En moslims doen aan vrouwenbesnijdenis.
Het moest niet magge. En het mag ook niet.
Volgende onderwerpje.

Het volgen van wat als nieuws wordt opgelepeld (en in dat nieuws komen natuurijk al geen christen-anarchisten voor) vereist reflexen. Het vereist geen vermogen nieuws te duiden, iets van achtergronden te weten - er worden reflexmatige reacties verwacht. Zoiets als de hartpatiënt die een gezellg kuipje Becel in zijn nachtkastje in het ziekenhuis heeft, en er af en toe een flinke lepel uit opeet, want het is toch goed voor hart en bloedvaten. Op het nieuws moet, mag en kan door velen niet anders gereageerd worden dan op de officieelste propaganda: de reclame, waarin het in pers, op radio en televisie en ook volop op het internet tenslotte draait. Aan de macht gekomen. Dictator. Terroristen.

Wapendepot van de NAVO in Pesjawar opgeblazen. Nooit de naam van de Noordatlantische Verdragsorganisatie voluit uitspreken. De NAVO zorgt voor Democratie, punt.

De elite is links. De crisis komt dus door de hippies.

En met dat Zwitserlevengevoel voor die oudjes moet het ook eens afgelopen zijn (hier botsen twee vormen van propaganda tegenstrijdig op elkaar - het reflexensysteem kan nooit totaal geslaagd zijn).

Geen opmerkingen: