15 april, 2009

De eeuw van het ongeheugen: ach ja, Palestina


Voor eerder toegezegde prousterij in een zoekpartij beland die mij op de site van Tjebbe van Tijen deed terechtkomen.
Ik vond er niet al te gemakkelijk wel wie ik daar zocht, maar kwam ook het overlijdensbericht tegen van buurtgenote Tineke Nijenhuis. Er is van alles bij dit bericht wat door mijn hoofd speelt waar ik niet op inga (al moet ik wel corrigeren: de ASVA waarvan zij bestuurslid is geweest bestond al jaren) - ach, OpNieuw - dan maar online bekeken...
"Die zie je nooit meer". Nee, dat klopt dan, zij is overleden in 2001.
Wat ik bij TvT teruglees en wat mij echt niet actief bijstond was haar betrokkenheid bij de uitgave van Een Palestijns dossier... uit 1970. De gedachtenpuntjes horen bij de titel. Het zal gezien het formaat van dit boek nog een probleem worden het omslag te scannen - misschien komt het nog wel eens, via een foto - houd mij er niet aan.
Bertus Hendriks was de andere samensteller.
Op het werelwijde web zijn er precies twee treffers te vinden voor dit boek, waarvan een in WorldCat en de ander uit Australië. Fascinerend.

Dat Bertus Hendriks zijn betrokkenheid bij deze uitgave niet aan de grote klok hangt kan ik mij nog voorstellen, al is het ook weer geen geheim dat ernstig bewaard moet worden dat hij bestuurslid van het Palestina Komitee is geweest. Maar de gehele uitgave van dit eerste Nederlandse pleidooi voor het goed recht van de Palestijnen is dus onvindbaar op het net.

Het was een uitgave van de Socialistiese Uitgeverij Amsterdam, het nagekomen tweelingbroertje van de Socialistische Uitgeverij Nijmegen. De eerste had een foto van Marx als vignet, de tweede een gestileerde zon. De tweede bestaat dan ook nog, slechts als acroniem en als imprint, maar toch.
Het lot van de eerstgenoemde was nauw verbonden aan dat van de door de Studenten Vakbeweging overgenomen Algemene Studentenvereniging Amsterdam (ASVA). De SVB verdween, de ASVA koos voor de enige partij van de werkers zelf. Die partij moest eigenlijk niets van dat Palestijnse gedoe hebben, sprak zich ook weer niet voluit ten gunste van Israel uit maar impliciet dan weer wel. In ieder geval was deze uitgave misdunk geworden.
Dat dit misdunkige tot op heden doorleeft, ook al bestaat de CPN zelf al bijna twintig jaar niet meer, moet naast aan de CPN ook eraan liggen dat behalve voor Bertus Hendriks en nog enkele deskundologen een pro-Palestijnse gezindheid niet direct goed voor je loopbaan geacht kan worden. Laat die sporen maar onder het zand van de woestijn liggen, waar de fedajien in ganzenpas marcheerden.
Voor wijlen Tineke Nijenhuis maakte het niet uit. Op de Amsterdamse lapjesmarkt deed dit verleden er niet toe - de eigen rijke geschiedenis van de Noordermarkt gaat hier niet over.

Geen opmerkingen: