02 februari, 2010

De droom van vrije radio - 2


Flor d'luna, Santana

"Er is brand in de studio. Help help." Het is vastgelegd - en het klinkt niet overtuigend. Onder de tonen van Santana deelde De Rots (Superrots - Frans Bonte) mede dat er brand in de studio was. Ik ging toch maar even kijken wat er aan de hand was en kreeg van hem te horen dat hij verwachtte afgelost te worden maar dat de aflossing het liet afweten. Wat nu?  Bij een vrij radiostation als RVZ had hij kunnen doorgaan of simpelweg "wegens omstandigheden" de uitzending kunnen besluiten. Dit laatste had zelfs gemotiveerd kunnen worden.
Maar goed, er was iets aan de hand en dat werd verteld.

Het was in de dagen toen het station 's avonds tussen 22 en 24 uur uitzond, en soms waren deze twee uren verdeeld. Het kon gebeuren dat de opvolging om welke reden ook verstek liet gaan. Als je precies afgepast bij je hebt voor een uur of nog andere plannen hebt voor de rest van de avond kan het lastig zijn. Improviseren is een kunst, en "brand brand" prevelen valt nog in deze categorie.

Ik werd een keer gewaarschuwd dat er niets "op RVZ" was maar dat er wel een draaggolf op de frequentie te horen was. Toen het wat langer bleek te duren ging ik maar eens kijken - de eigenlijke programmaleider was niet bij de hand, en programmaleider word je in deze omstandigheden op informele manier en zo ben ik ook in die rol terechtgekomen. Er brandde licht in de studio, ik klopte aan - en trof een angstig, in een starre houding bevroren meisje aan. Ik kende haar niet, officieel werd het desbetreffende uur door twee andere dames gedaan maar die waren niet sterk gemotiveerd en naar bleek bijna altijd afwezig. Zij nam al een tijd waar.

Wat is er aan de hand? vroeg ik haar verbaasd. Het bleek dat zij precies om elf uur was opgehouden, want toen was haar tijd om. Maar er was geen aflossing gekomen. Zij durfde niet door te gaan, want dat mocht niet, de tijd was om tenslotte, en weggaan durfde zij ook niet, al dan niet met uitzetten van de zender. Ik vraag mij af of de onwil (zoniet het onvermogen) tot improviseren in dit geval seksegebonden is. Een van de vragen die ik al schrijvende misschien kan beantwoorden. Laat ik dan maar eens beginnen. Of eigenlijk was ik al begonnen in het afgelopen voorjaar.

Eerdere verhalen in deze reeks hier en hier.

Geen opmerkingen: