07 februari, 2010

Anarchistische boeren?

Zoals eb en vloed elkaar afwisselen hebben sinds mensenheugenis Karamanlis en Papandreou elkaar afgelost in doorgaande dynastieke opvolging, al in het Koninkrijk Griekenland en meer nog onder de Republiek. Alleen het militaire regime van 1967 tot 1974 heeft de golfslag onderbroken. Rechts en links wisselen elkaar af, zegt men dan, en we worden geacht het te geloven. Tenslotte was de staatsgreep destijds gericht tegen een mogelijke verkiezingsoverwinning van Papandreou.

Giorgios Papandreou III mag de bloedhond zijn, in EU-, in NAVO-, in IMF- of welk verband dan ook dat eist dat "Griekenland zijn financiën op orde krijgt". Forse loonsverlagingen in de publieke sector worden aangekondigd, de particuliere sector zal vanzelf volgen en stakingen en bedrijfsbezettingen zijn aan de orde van de dag. Boeren blokkeren wegen - het regime heeft het al over "anarchistische boeren" omdat zij de directieven van de organisaties om de blokkades te stoppen niet opvolgen.

Sinds de moord op Alexis Grigoropoulos is Griekenland niet meer rustig geweest, wat nu de heersende klassen elders alarmeert is dat naar verluidt "de staatskas leeg is". En Griekenland behoort tot het euroblok. Verdere faillissementen van staten worden voorzien: Spanje, Portugal, Ierland - tot Groot-Brittannië aan toe. Een wonderlijk vooruitzicht, vooral met de georganiseerde haatcampagne tegen het nietige IJsland in gedachten. Tientallen jaren forse indoctrinatie op het punt van de Heilzame Marktkrachten en het Vrije Ondernemerschap dat tot Democratie leidt smelten weg als sneeuw in een regenbui. Het is niet de frauduleuze particuliere bank die in het kader van de Liberalisering geen toezicht meer nodig had die tot haatobject wordt verklaard in Groot-Brittannië en Nederland, het is IJsland als land of als staat dat voor de onverantwoorde beleggingen van overheden in Groot-Brittannië en Nederland moet opdraaien.Wordt "ons" voorgehouden.

De verwildering van het imploderende kapitaal.
Er zijn geen veiligheidsriemen. Behalve het vasthouden aan een minimum van parlementair-democratische beschaving, zoals precies in IJsland gebeurt.

Geen opmerkingen: