Een zucht van opluchting

Er stond mij vaag bij dat ik positieve woorden had gehad voor een boek van Christopher Hitchens over Cyprus.
Het valt mede, zoals hier te lezen valt.
Nog pas onlangs heb ik zijn boek over het onontkoombare proces tegen Kissinger gelezen. Eerlijk gezegd vond ik zijn felheid naar risjes ruiken. Waarom is Kissinger zoveel fouter dan de anderen rond Nixon of Nixon zelf? Laat me raden...

Ik zou in politiek opzicht niet makkelijk kunnen instemmen met George Galloway, maar dit zijn helaas tijden waarin je blij moet zijn met zo iemand. Met zijn Dimitrow-in-Berlijn-achtige optreden in de Amerikaanse Senaat. Of met zijn kwalificatie van Hitchens die ik niet wil herhalen.

Is zo iemand nu volledig "omgedraaid" door 11 september 2001? Raadsels...
Maar dit geldt zeker niet voor David Horowitz. Zijn From Yalta to Vietnam en Imperialism and revolution heb ik met ..hm.. rode oortjes gelezen. Het kan zijn dat hij gek en omgedraaid is doordat een vriend van hem vermoord is door een Black Panther, zoals ik op een van de vele juichsites over de man heb gelezen op het net. Maar wat voor de trotskist Hitchens geldt geldt ook voor de communist Horowitz. Een overtuiging die aan partijlidmaatschap gekoppeld is bewijst dat je te koop bent. Dat waren en dat zijn ze dus.

En wat ik gelezen heb, heb ik gelezen. Jammer verder...