20 december, 2009

Mijn jonge leven

Waarschuwing vooraf voor een zin die mij niet aanstaat en u hopelijk ook niet, hieronder.

Fotootje: een dierbare filmactrice uit de dagen van mijn jonge leven. Er is verder geen verband met de inhoud.



Een tip van The Christian Radical, die ik met zeer gemengde gevoelens volg in dit geval.
Maar zo'n zin blijft hoe dan ook hangen:

Het was het gelukkigste moment van mijn jonge leven. Er is iets aan het slingeren van een kwak in het gezicht van een griet dat je het gevoel geeft een man te zijn.

Het is raar om een jongeling over "zijn jonge leven" te horen praten. Je bent nooit zo oud als wanneer je jong bent. Dus: praat je dan zo over jezelf? Niet in mijn jonge jaren. Maar toegegeven, dat kan veranderd zijn.
Praat je dan zo over een meisje met wie je intiem bent (geweest)? Geen idee. Ik kan toch alleen mijzelf als maatstaf hanteren en "nee" zeggen - tenzij ik in boosheid aan haar terugdenk, wat op dit punt eigenlijk nooit het geval is. Die intieme momenten zijn namelijk nooit ongedaan te maken, hoe het ook verder gaat.

Om vast te stellen wat het gelukkigste moment van mijn jonge leven was - ik zou er voor moeten gaan zitten nadenken (meestal doe ik dat nadenken wandelend of fietsend overigens - dus komt het er niet zo van dezer dagen). En was dat het zelfde als het ogenblik waarop ik mij een man voelde, waar toch andere vereisten voor zijn dan de Noordamerikaanse jongeling boven (vertaald) geciteerd meent? Ik zeg eigenlijk niets te veel als ik opmerk dat ik blijkbaar nooit man ben geworden. Ik zit er niet mee.
Maar ik ben hoe dan ook een bijna hopeloze romanticus.

Dan dringt het tot mij door dat niet alleen het vreemde idee van wat je een man maakt van in scène gezette televisieachtige beelden komt. Ook de bijna stuitende zelfreflectie van het "mooiste ogenblik van mijn jonge leven" blijkt een uiting van iemand die juist eigenlijk in het geheel geen eigen leven heeft, zichzelf alleen kan bekijken door het oog van de camera die hem in een kwebbelshow ten tonele voert, in een "vieze" film, de realityshow (het hele leven als Big Brother, of als soap met ongelooflijke dialogen). De neo-neo-romantiek van de hoogtijdagen van Hollywood is vervangen door de in beeld gebrachte ledigheid en verveling die vooral op de zogeheten jongerenzenders voortdurend in beeld is. Het spektakel van gekwadrateerde leegte en liefdeloosheid.

Geen opmerkingen: