28 december, 2009

Middernachtzending anno 2009


Het ongelooflijke verhaal van wat een Noordamerikaanse jongeling als het hoogtepunt van zijn jonge leven beschrijft is gebaseerd op consumptie van porno. Het citaat komt uit een artikel van een schrijfster die er van overtuigd is dat porno inmiddels een bereik van honderd procent heeft bij tieners. Dit zal dan ook zeker wel gelden voor de klapmaarinjehandje-christenen. Die dan wel gaan meieren over oppassen dat je er niet verslaafd aan raakt.

Dus moet alsnog de Rein Levenbeweging nieuw leven worden ingeblazen? Misschien wel.

Chris Hedges ziet het grote verband tussen de psychische en seksuele verwording van de VS-ingezetenen en het wangedrag tegen hen die niets terug kunnen doen: gevangenen of de ontvangenden van de zegeningen van het imperialisme:


Porn reflects the endemic cruelty of our society. (...) The violence, cruelty, and degradation of porn are expressions of a society that has lost the capacity for empathy. ... The Abu Ghraib images that were released, and the hundreds more disturbing images that remain classified, could be stills from porn films.

Hij gaat op reportage in Las Vegas, in de staat waar prostitutie en (dus) het produceren van pornofilms legaal is, en komt in contact met Pink Cross, een organisatie die vrouwen die in deze "industrie" terechtgekomen zijn opvangt. Pink Cross heeft ook oog voor de consumenten. En beklemtoont het belang van de verlossing van de mensen die er bij betrokken zijn door het aangaan van een persoonlijke band met Jezus.
Dit is niet per se evangelicaal - er staan altijd heel veel mensen klaar die zeker weten dat zij het recht hebben de eerste steen te gooien naar de vrouwen die verstrikt zijn geraakt in deze bedrijfstak.
Pink Cross zwatelt ook niet over deze bekeringen. Er gebeurt hier iets bijzonders waarover het niet aan mij is te oordelen.

Chris Hedges, gekwalificeerd als theoloog, stelt dat er alleen redding mogelijk is in liefde. De kracht van liefde is groter dan die van de dood. De liefde blijft bestaan, ook al lijkt het alsof de duisternis ons allen heeft opgeslokt, en de liefde triomfeert over het puin dat overblijft.

Het klinkt allemaal naar christen-anarchisme van een eeuw geleden - nu.

Geen opmerkingen: