15 maart, 2006

Slobo's ongewilde nalatenschap


Vijfentwintig kilometer verharde weg, meer dan driehonderd gebouwen. Veertien kilometer aarden of betonnen omheining, 84 km prikkeldraad en elf wachttorens. Er zijn winkels, wijken, sporthallen, een kapel, een bibliotheek en het best uitgeruste ziekenhuis in Europa. Er zijn volop helicopters, vlliegtuigen kunnen er vooralsnog niet landen.
Camp Bondsteel, aangelegd in de NAVO-kolonie Kosovo, bij de grens met Macedonië, aan de geprojecteerde AMBO (Albanië - Macedonië - Bulgarije) pijplijn.
Het aanleggen in het armste gebied van Europa was een makkie voor Halliburton. De werkloosheid in de streek bedraagt tachtig procent, en de mensen zijn goed betaald met een dollar per dag. "We willen geen inflatie veroorzaken."
Het is nauwelijks meer een geheim dat het kamp gebruikt wordt als concentratiekamp voor zogeheten moslimterroristen.
Bij de dood van Milosevic werd Srebrenica opgerakeld, waarvan het maar de vraag is of hij er iets mee te maken heeft gehad. De zogenaamde genocide in Kosovo, de reden waarom Servië naar het Stenen Tijdperk terugebombardeerd is in 1999, wordt kiesheidshalve verzwegen. Het geheugen van de kijkbuiskindertjes behoort dit nieuws niet meer te bevatten. Ook niet de contacten van de NAVO-bondgenoten van het UCK die contacten hadden (hebben?) met al-Qaeda.
En o ja, deze interventie was van de vredesvrienden onder leiding van Clinton. Cheney was toen slechts baasje bij Halliburton, na eerst als minister van "defensie" deze firma de rechten tot het inrichten van bases weggegeven te hebben..

Geen opmerkingen: