31 maart, 2013

Alle waar - Als het enkele paar schoenen op de foto - De ketenen opgelost in azijn - Portfolio 13

1. Alle waar

Het was nog onder Ceauşescu, toen een Vriend van het Westen want hij lag dwars tegen Moskou. Het was vast niet de armste streek van Roemenië; maar de verhalen over armoede kon je niet ontlopen. Gegeneerd - en om meer dan een reden - zeg ik dat de prijzen naar de armoede waren. Voor een prikkie een fles ţuică, pruimenbrandewijn die mij heeft leren drinken.

In dezelfde winkel kocht ik een fles waarop een etiket waarvan het enige dat ik begreep het woord "wijn" was (vin). Witte Roemeense wijn voor een spotkoopje.
Bij een speciale gelegenheid begon ik er over: "ik heb Roemeense wijn, ik maak hem nu open".

Met een breed gebaar schonk ik het eerste glas azijn uit...

2. Als het enkele paar schoenen op de foto

Het was mijn eerste zelfstandige vakantie en meteen nog in een ver vreemd land. Dat de onhebbelijkheid had begaan twee dagen voor mijn vertrek Tsjechoslowakije binnen te vallen. Moest ik afzeggen? Het heeft mij de kans gegeven Brezjnjew zelf in razende vaart langs mij te zien rijden op het Rode Plein. "Ik zie geen bewaking", zei de gids verbaasd. Daarvoor had Leonid te veel haast.

In een van de parken van de stad picknickten we en ik zag recht tegenover mij een sokkel met wat duiven er op, maar geen beeld. Achteraf vind ik het wijsneuzig en provocatief, maar ik vond het leuk om de gids naïef te vragen waar dit een standbeeld van was.
"Van de stompzinnigheid," antwoordde hij.

3. De ketenen opgelost in azijn

"Azijn" associeer ik waarschijnlijk blijvend met het Manifest van de Communistische Partij, volgens het titelblad geschreven door Marx en Engels samen. Neen, het komt niet doordat het een zurige inhoud heeft zoals u waarschijnlijk denkt.
Het werd als mogelijk keuzeboek over "politieke stromingen" genoemd voor mijn studie en op grond daarvan las ik het. Hoe vreemd het ook moge klinken, of misschien klinkt het dat nu weer niet meer, ik moest vernemen dat mensen niet zomaar voor hun plezier hun leven vergooiden aan werk dat zij vervloekten. Daar zat van alles aan vast.

Mijn moeder was terwijl ik het las aan het schoonmaken in de keuken. Een glazen azijnfles viel en brak in stukken. De lucht blijft tot vandaag hangen.

Geen opmerkingen: