10 november, 2009

Johnny Cash als mystieke actievoerder


Het verhaal dat Johnny Cash op het Witte huis ontvangen werd door Nixon, die hem vroeg wat redneckliederen van anderen te zingen (waarmee hij ook toonde dat hij het genre waarmee hij moest koketteren helemaal niet kende) is tamelijk bekend bij de liefhebbers. Een tekstfragment dat ik zelf voor elders uitgezocht heb uit Man in black - wat hij wel zong bij die gelegenheid - doet mij beseffen dat Nixon niet blij was met dit optreden:

I wear the black for the poor and the beaten down,
Living in the hopeless, hungry side of town,
I wear it for the prisoner who has long paid for his crime,

But is there because he's a victim of the time.
I wear the black for those who never read,
Or listened to the words that Jesus said,

About the road to happiness through love and charity,
Why, you'd think He's talking straight to you and me..

De afgelopen dagen moest ik meermalen denken aan de volgende passage, in verband met de onpeilbare en onzegbare onzin die ik gedebiteerd zag over zwarte gaten op de televisie - waarover men niet kan spreken dient men te zwijgen:

In 2006 verscheen postuum het album Personal File. Het bevat proefopnamen van eigen nummers en nummers van anderen die Johnny Cash bevielen. “Ik heb een vierhonderd keer vergrotende telescoop bij het huis dat ik heb in Jamaica en ik kijk daar naar de maan en de sterren. En op een avond was ik naar de sterren aan het kijken en ik dacht erover hoe groot de hemel was. En ik vroeg mij af hoe groot God was. De gestalte van God dekt het gehele universum, dat weet ik zeker, en toch geeft God om ieder afzonderlijk van ons. Ik denk dat Hij zo klein is als we wensen dat Hij is of zo groot als we willen dat Hij is. Hoewel wij aan de aarde gebonden zijn kunnen we meer zijn zoals Hij, als we het proberen.”

Uit het laatste grote stuk dat ik voor News4all heb geschreven.
Deze mystieke benadering is de enige om het verstand te houden bij het denken over 14 miljard lichtjaren en tegelijk een menselijke taak te beseffen.

In Salon duikt nu een artikel op dat nadere toelichting geeft op Cash' Bitter tears-album. Wij kunnen allen onze vreugd uitspreken dat hij voor Leonard Peltier is opgekomen. Niet dat het iets geholpen heeft verder.

Geen opmerkingen: