Albert Hofmann, de man die LSD voor het eerst synthetiseerde, is gisteren op de gezegende leeftijd van 102 overleden. Ik kan nu eens aan iets anders denken dan massaal vermoorde vissen bij het slikken van Sandoz-pillen tegen hoge bloeddruk - tot het grote verbieden toesloeg waren lsd-pillen als geneesmiddel in de handel van deze firma.
Ik heb er geen ervaring mee, vooral - zeg ik er eerlijk bij - uit angst voor wat het boven zou kunnen wroeten (en wat dus eigenlijk wel tot mijn dagelijks bewustzijn behoort), misschien is het een sterkere werking dan het ooit onder de opiumwet vallende codeïne dat ik wel eens voorgeschreven heb gekregen (makes you feel mellow as a cello and cool as a tool): de wereld door een roze bril. De chemische structuur van lsd is gelijk aan die van de werkzame stoffen in paddestoelen die bij liturgisch gebruik aangewend worden in Mexico.
Hetgeen mij weer brengt bij religieus-anarchist Aldous Huxley en vooral ook socioloog/amerikanist Den Hollander die, puur uit naam van de wetenschap natuurijk, mescaline gebruikte en over zijn ervaringen schreef, wat een geheel nieuwe blik opleverde op een hoogleraar die zo nodig weggepest moest worden in 1969.
Goedenmorgen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten