06 november, 2006

Ze zeggen dat je bent veranderd


Enkele weken geleden liep ik over de grote brug die het Amsterdamse Muntplein eigenlijk is, en het zonnedansgevoel besprong mij op klaarlichte dag. Ik stond wer midden op het plein (de brug), op de tramhalte voor lijn 4, 5 en 9, die vanaf dat punt de Reguliersbreestraat in enkele richting zouden inrijden. Achterlangs de halte, aan de andere zijde van het hek, reden de lijnen 16, 24 en 25 de Vijzelstaat in. Hun halte was voor Vroom & Dreesmann.

Het hele plein is aangepast terwille van het autoverkeer. Dit is uit de Reguliersbreestaat verbannen, maar mag des te meer rijden in de Vijzelstraat en langs de Binnen Amstel. {Bij nadere overweging kom ik tot de slotsom dat de bovenleidinglijncijfers van de foto afkomstig zijn van het Stationsplein - de richting van de pijl wijst de weg, naar de westelijke toegangsbrug].
Maar het is niet eens zozeer het verkeer en de verbannen tram. De enorme drukte van de Amsterdamse binnenstad heeft helemaal niets meer met Amsterdam te maken. Hoe kort geleden is het helemaal dat op zondag de binnenstad vrij verlaten was, en aardig gevuld met op een ontmoeting met een vrouw beluste mannelijke - eh - allochtonen - Amsterdammers dus? Blijkbaar was Amsterdam toen nog niet zo toeristisch, en zeker niet op de schaal waarop het dit nu is. De zondagen zijn verwoest door massa's winkelende buitenmensen uit streken waar de zondagsrust in ere gehouden wordt. Delen van de binnenstad zijn tot dubieuze toeristentrekpleister geworden. Bezienswaardigheden van niets, als het Anne Frankhuis, het Rembrandthuis, het Van Goghmuseum trekken onmogelijke hoeveelheden toeristen. De stad is zijn eigen dichtgeslibde toeristenreservaat geworden. Getrivialiseerd en gebanaliseerd met als hoofdattracties een hoerenbuurt en gelegenheden waar je voorgedraaide joints kunt kopen.
De industrie is verdwenen, kantoren zijn er nauwelijks meer, waar werkt men? Behalve bij de beurs waarschijnlijk in de toeristenindustrie.
Na de flits was er plotseling de vraag: wat bindt mij hier nog aan, behalve de herinnering aan de 309 uit de Reguliersbreestraat, die zo langs het Floratheater en daarna door de Nieuwe Amstelstraat zal rijden, goedkope eetgelegenheid Popularis (Ruteck's) op de achtergrond, het decor van het wekelijkse bioscoopje? Wat is er nog Amsterdams aan Amsterdam, wat is er nog van mij, behalve de herinnering - en het feit dat ik er nog woon? Mismoedige overwegingen. Liefst ging ik weg, liefst bleef ik.

Geen opmerkingen: