29 oktober, 2015

Portfolio 25: Dat alles gewoon doorgaat, dat is juist de katastrofe - Stem des volks - Laatste nacht voor de junta

Dat alles gewoon doorgaat, dat is juist de katastrofe

Een stukje service
Een beroep op uw ondernemingszin
Stukje klantgerichtheid
Flexibel en bekwaam zijn in administratie
Stukje gevoel voor wat de Markt wil
Talent en vervulling van je jeugddroom
Stukje aanpassing aan de Veranderde Omstandigheden
Geen geitenwollensokkenmentaliteit
Stukje meedenken met de mens aan de andere kant van het loket
Van aanpakken weten en inzicht hebben in wat je kunt vragen
Stukje financieel inzicht
Weten wat je wilt en wat de overheid wil
Stukje besef van de noodzaak tot opnieuw integreren
Inzicht in wat je opdrachtgever wil hebben
Stukje gevoel voor waar de winstmogelijkheden zitten
Goed nadenken over je verdienmodel
Stukje gevoel voor wat je kunt declareren
Weten dat de bomen niet tot in de hemel groeien
Stukje touw ergens misschien?

De stem des volks

"We staan hier bij mevrouw De Bruin en, mevrouw De Bruin, wat gaat er nu door u heen?"
"Nou u het zegt, het is alweer uren geleden dat ik iets gegeten heb dus volgens mij gaat er niets meer door mij heen. Of het glaasje jus dat ik net opheb, telt dat ook?"
"Ik bedoel: wat voelt u nu?"
"Ach mijnheer van de televisie, leuk dat u het vraagt. Ik heb een chronische ziekte waardoor ik echt vierentwintig uur per dag pijn voel. Gelukkig kan ik wel slapen, dat nog wel. Maar ja, wat ik nu voel? Dezelfde pijn als altijd."
Verslaggever kijkt even naar de regie.
"We moeten verder mevrouw De Bruin, bedankt voor uw medewerking. Prettige dag verder".

De laatste nacht voor de junta


De luitenant-generaal liet even moedwillig zijn monocle uit zijn rechteroog vallen. De meeste mensen dachten dat hij het voorwerp niet nodig had om beter te zien, wie hem goed kende wist dat het wel nodig was. En dat hij er de voorkeur aan gaf boven een speciale bril vanwege de distinctie die het uitstraalde. De gespeelde verbazing was snel voorbij en hij deed de monocle weer in.

Hij liep naar het kabinet om er glazen en een fles uit te halen, deelde rond en schonk zelf met krachtige hand uit.
"Mijne heren, een toost op het welslagen van onze onderneming. Het regime heeft nog een dag voor de boeg, daarna is het voorbij!"
Hoera! riepen de anderen en dronken uit.


Geen opmerkingen: