03 juli, 2013

Een dag in het stervensproces van de Orde

De contrarevolutie heeft altijd de warme steun van Washington, ook als zij niet direct openlijk wordt uitgesproken. Aan het einde van een opmerkelijke dag valt de rekening niet op te maken.

Het Imperium stond het ernstigst te kijk door de feitelijke gijzeling van het Boliviaanse staatshoofd. Dat de hele wereld zo'n beetje afgeluisterd wordt door de "veiligheidsdienst" van de Verenigde Staten is met enig gemor begroet vanuit Berlijn en Parijs (Den Haag en Londen vonden het allang best), maar als de klokkenluider die dit bekend heeft gemaakt misschien naar Bolivia wil uitwijken is dit reden genoeg in NAVO-landen het presidentieel vliegtuig landingsrecht te ontzeggen. Oostenrijk blijkt dan nog steeds zijn formele neutraliteit te handhaven - neutraliteit tussen welke partijen, zou men kunnen vragen. De donkerhuidige moet zijn plaats kennen. Het vliegtuig wordt doorzocht en mag grootmoedig op weg naar Bolivia vanaf Moskou landen in de oudste Europese genocidekolonie.

Het massaprotest tegen het afknijpen van het proletariaat leek even tot een scheuring in het regime in Portugal te leiden. Ik weet toch al niet wat ik mij moet voorstellen bij een dreigende breuk tussen salazaristen en liberaal-fascisten, en het ziet er naar uit dat het alweer voorbij is. De klasseoorlog moet voort.

De macht ligt op straat maar wordt de macht van de bezittende/beheersende klasse hiermee gebroken? Egypte heeft de afgelopen dagen de grootste mobilisatie uit waarschijnlijk de wereldgeschiedenis gezien, waaruit vooral blijkt dat het revolutionaire proces dat "bovenkwam" begin 2011 doorwerkt. Opmerkelijk: de formeel-democratisch gekozen president en zijn partij wordt weggejaagd respectievelijk weer ondergronds gestuurd. Ik zou niet durven zeggen dat deze afzetting een overwinning van de contrarevolutie is - ook het leger wordt geconfronteerd met de macht van de straat en heeft weinig manoeuvreerruimte. Een verschuiving binnen de heersende kringen, de volgende ronde kan niet lang uitblijven.
Een bewogen dag in het spektakel van het einde van het wereldwijde kapitalisme loopt ten einde.
Of de vorm van de tegen- of antimacht al zichtbaar wordt wil ik wel hopen maar dan moet er ook in de metropolen zelf iets van dien aard tevoorschijn komen.

Geen opmerkingen: