16 augustus, 2015

Van groente naar onkruid en terug.

Met enige verbazing las ik van Thijsse dat hij in zijn jonge jaren (en hij was daar niet alleen in) honing zoog uit de bloem van de witte dovenetel. Ik vraag mij af of een hedendaagse jongeling die de plant tegenkomt er niet van terug zal schrikken, denkende dat het een brandnetel is. De vervreemding van de natuurlijke omgeving is hard gegaan.
Thijsse omschrijft zevenblad daarentegen als een hardnekkig en moeilijk te bestrijden onkruid. Ik heb een heel hoekje inde tuin dat er door gekraakt lijkt. Tob niet langer, medetuiniers: men zegt dat de plant is meegevoerd door de Romeinen om als groente te dienen, en als groente is zij nog steeds te eten. Liefst jong blad en zeker zolang de plant niet in bloei staat. Een rij recepten, andere zijn gemakkelijk te vinden.

Diverse meldesoorten - ook een zogenaamd onkruid - worden inmiddels in stadsboerentuinen als groente gekweekt, waartoe zij in oudere tijden ook gediend hebben. Het is voor mij een beetje een cultuurschok (zie plots de betekenislagen van dit woord) het niet als onkruid, integendeel, behandeld te zien. Zo ver zal het met zevenblad nog niet zijn.

Geen opmerkingen: