28 augustus, 2013

Noem de aanval op Syrië toch Operatie Karankawa

Het staat mij bij dat ik de laatste twee keer dat ik de VS betrad de vraag niet meer gesteld kreeg: of ik had meegewerkt aan of aansprakelijk was geweest voor genocide. Wie ja antwoordt komt het land niet in, zou men vermoeden.
Een hoogst merkwaardige vraag namens een regime dat zo'n vier eeuwen genocide op zijn naam heeft staan. In Noord-Amerika begon de mensenslachting later dan in het Midden en Zuiden, maar ze was wel stukken grondiger.

Genocide is altijd wat de anderen doen. In Houston Texas is een holocaust museum. Het gaat over de massamoord op Joden in Europa. Het doet mij toch wat merkwaardig aan dit neer te zetten op en in het land van de Caohuiltec en Karankawa. Beiden reeds halverwege de negentiende eeuw "uitgestorven". Genocide is van de anderen.

Dit is maar een plaats in de VS waar de genocide in Europa breed wordt uitgemeten.
Gifgasaanvallen zijn ook altijd van de anderen.

Weer zal het regime van de VS en de wel zeer gretige "bondgenoten" het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk (dat in 1945 ruimschoots te laat Syrië uitgejaagd is als "mandataris van de Volkenbond") op de proef stellen of de twee andere grote kernmogendheden een neokoloniaal avontuur met bijbehorende slachtpartijen laten doorgaan. Het ziet er naar uit dat het weer ongestraft zal blijven: de Russische minister van buitenlandse zaken zegt dat zijn land met niemand oorlog nastreeft.

Voor gezondheids- of ouderenzorg, sociale woningbouw of openbaar vervoer is echt geen geld voorhanden, "wij" hebben het te druk met een frisse vrolijke oorlog. En zou "de publieke opinie" echt onder de indruk zijn van het openbare gesnotter van Hague, Kerry en de anderen? Het lijkt er niet naar, althans in de VS. Maar tenslotte doet de publieke opinie er al jaren niet meer toe. Dat er eigenlijk geen steun is voor verdere avonturen is het piepkleine lichtpuntje in deze pikdonkere dagen.

Geen opmerkingen: