In 1994 heb ik in een lezing, later opgetekend in Arcade #5, gepleit voor de noodzakelijke spookachtigheid in het discours over de revolutie (de Betere Wereld).
Ik houd "mijn vak" niet goed bij, merk ik al - weet ook niet precies wat het is. Het zou ten hoogste een zijtak van een zijtak van de studie van het christen-anarchisme zijn.
Sindsdien is er een hele tak van sociologie en zelfs rechtswetenschap van het spook opgekomen - zie hier.
Voor een zieltogende wetenschap als de sociologie lijkt het spook zelfs de redding te kunnen zijn.
Wordt vervolgd.
(Moet ik het desbetreffende stuk dan maar eens op het net zetten?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten