China en allerlei opvolgerstaten van de Sowjet-Unie hebben de afgelopen jaren voor regelmatig rampennieuws over instortende mijnen gezorgd. Of redding mogelijk was komt eigenlijk in het geheel niet aan de orde. Drieëndertig mijnwerkers in de woestijn van wat na een stevige portie oorlog nu Noord-Chili heet spreken blijkbaar iets meer tot de tot redding geneigde verbeelding. Obama laat "the American people" bidden voor de mijnwerkers die ruim twee maanden vastzitten ondergronds, aan wier redding - wordt ons verteld - de VS zo goed hebben bijgedragen. Leuk om te horen in Afghanistan. De huidige president van Chili, de miljardair Piñera staat vooraan om de geredden in zijn armen te sluiten. Duizend persmuskieten staan klaar om dit vast te leggen en de wereld rond te sturen. Herverkiezing verzekerd.
BBC World Service, het radiostation, zet alle actualiteit opzij om - de televisiebeelden van geluid te voorzien op de radio. "Luisteraarsreacties" blijken geen luisteraarsreacties: "We are glued to the screen". De derde mijnwerker komt boven.
Gisteren 12 oktober geen grotekoppennieuws, de televisie bleef weg, "we" zitten niet vastgekleefd aan het toestel:
Elke dag sterven 1.500 Congolezen van de honger.
Dat is dus alleen in Kongo-Kinsjasa. We zwijgen nog van Niger, Kongo-Brazzaville, Burkina Faso...
Wilt u het nog even nalezen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten