En plotseling was hij er weer, de droomtram, die mij koortsachtig liet rekenen. Het grootwagennummer klopte niet, 86, dat kon toch alleen 286 zijn zoniet 1286. Het was een enkele motorwagen, hij reed op lijn 7, de lijn die ik regelmatig naar het ziekenhuis neem, waar mijn moeder vertoeft. Het hout van stoelen en banken was keurig vers gelakt. Alle opschriften in de tram waren echter in het Duits. "Ach ja, AEG," dicteerde mijn droomlogica. Maar eh - ze rijden toch - reken uit - 83 jaar rond. Ja, de wagens zijn uit 1913, er moeten er nog genoeg zijn, maar toch opmerkelijk dat ze ingezet worden. De ander passagiers zijn ook verrast. Dan verandert de tram in een soort dubbeldekker, ik zit bovenin zoals in de bus in Groot-Brittannië, boven de bestuurder, reken ik uit. De tram rijdt een tunnel in, het wordt donker om ons heen.
Wij worden vermaand voorzichtig uit te stappen, er kan hier niet verder gereden worden.
De droom is afgelopen.
[De 286 heeft het stadium van vernummering in het echt niet gehaald. Waarom het in de droom 1996 was zou ik niet weten.]
De volgende dag is mijn moeder overleden. Haar broer, mijn oom, prevelt een gebed en zegt dat het zo beter is. Hij reageert op verbaasde of ontstelde blikken. "That's me", zegt hij (heb ik hem ooit eerder Engels horen spreken?).
Ik berust, en eerlijk gezegd is het misschien wel een opluchting, want zoals mijn moeder er aan toe was zou je als Ander eigenlijk niet meer willen meemaken.
Al was ik er tot voor kort vrijwel van overtuigd dat zij onsterfelijk was.
Of beide heldere dromen iets met elkaar te maken hebben weet ik niet. De eerste sluit duidelijk aan bij een oud vast thema.
Mijn moeder leeft nog hoor, al is daar vrees ik eigenljk alles bijna mee gezegd.
1 opmerking:
Een van de zeldzame keren dat de Vakbond aan het woord komt in een actualiteitenprogramma en dan nog niet omdat het een Vakbond is.
Wie ik al jaren achterbaks noem noemt Agnes Jongerius geniepig. P & W 19-10-10 (de machtigste vrouwen van Nederland?) v.a. 27min. na een hoop vrouwen plichtplegingen. http://player.omroep.nl/?aflID=11573794
De neo-liberalen van tegenwoordig zijn erger dan de zwartekousen van de 50-er jaren met die nu dan neo-liberale verwijtcultuur naar de onderklasse toe. Minus dan ook nog de liefdadigheid die de zwartekousen van toen nog enigszins menselijk hield.
Nu de rechterlijke macht een stokje gaat steken voor de misbruik van Rutte’s WWB geheel in zijn stijl geniepig en achterbaks dus. Na een rechtsgang van 5 jaren van mij ertegen. Gaat hij nu die mensen in het nauw drijven die niet tot tegenactie in staat zijn. WSW-ers Jonggehandicapten Eenoudergezinnen en zo meer.
Neo-liberalen met een Joods-Christelijk rouwrandje? Nee een PVV Kabinet.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Floor_Wibaut
Een reactie posten