20 oktober, 2010

Daar stond de moeder


Het Volk had gesproken en Het Volk kreeg dezer dagen Gewoon In Alles Zijn Zin. Het kondigde zich al tijden aan, misschien was Het Volk altijd voor gebleven ook na de afschaffing.
Maar de partijen die de Wil van Het Volk pas echt vertegenwoordigden namen het punt in hun partijprogramma op. Na de verkiezingen steeg de behoefte van Het Volk volgens Maurice de Hond tot ver boven de zeventig procent. De Nederlandse regering die de Volkswil tot uitdrukking bracht kon er niet meer omheen, internationale verdragen aangaande de rechten van de mens deden er niet toe en zolang er in Straatsburg geen langdurige procedure was verloren - waar je je trouwens toch niets van aan hoefde te trekken als regering - kon de Volkswil tot uitdrukking gebracht worden.

Het Volk wilde de doodstraf en het Volk kreeg de doodstraf.
Omdat er grootscheeps bezuinigd moest worden en er juist duizenden ambtenaren op straat gegooid werden zou er voorlopig volstaan worden met de aanstelling van een enkele beul.
Brian Janssens was het geworden, want iemand die uit de provincie kwam waar de Volkswil pas echt gesproken werd had een streepje voor.

"Brian," had de secretaris-generaal van het Ministerie voor Veiligheid gezegd, "het is hier corporate policy om iedereen die aan het ministerie verbonden is zich ook te laten presenteren op Facebook. Dan kun je vrienden maken, dat is leuk. Zeker in jouw beroep waar zoveel vraag om was. Dus presenteer je daar, je gezicht is bekend genoeg uit De Media, schroom niet. Ik zou niet mijn adres er bij zetten, maar dat jij werkzaam bent voor MinVei zeker wel vermelden. Je naam is verder je visitekaartje."

Brian maakte zijn account aan, vulde braaf in wat hij graag las - eigenlijk niks, hij keek het stapeltje van zijn vrouw maar even door -, welke films hij leuk vond, welke televisieprogramma's. Muziek... eigenlijk moest er toch ook iets serieus tussen staan.
Gewoon, voor het smoel. André Rieu, was dat voldoende serieus? De buurman die wat van klassieke muziek wist gaf raad.

Zo stond het dan bij zijn lijstje favorieten. Stabat mater van Pergolesi. Zijn vriendenschare kon toestromen.

Geen opmerkingen: