30 oktober, 2014

Burkina Faso, de revolutie die voorlopig toch niet doorging

Zelden heb ik zo profetisch kunnen schrijven als gisteravond laat over Burkina Faso. Zelfs de Nederlandse media konden het nieuws niet ontlopen.

De grote aangekondigde blokkade van het parlement in Ouagadougou eindigde ermee dat het gebouw in brand werd gestoken, alsmede allerlei andere gebouwen. De stemming over de verlenging van het mandaat van "gekozen" dictator Compaoré werd hiermee afgelast.
Vervolgens op straat dezelfde verwarring als die we als toeschouwers kennen van Egypte: "het leger is aan onze zijde". Een generaal buiten dienst, Kouamé Lougué, zou als nieuwe president naar voren geschoven worden. Hij overlegde met de stafchef van de strijdkrachten en met de koning van de Mossi, traditioneel leider. Geruchten gingen rond voer de vlucht van Compaoré. Radio- en televisiestations werden door de demonstranten overgenomen. Het einde van het verhaal van de dag is dat het leger de macht heeft overgenomen, parlemenet en regering naar huis heeft gestuurd en een uitgaansverbod voor de nachtelijke uren heeft afgekondigd. Of dit rust zal brengen is de vraag. "Revolutie" was het parool op het nerveuze medium twitter, terugkeer naar de tijden van Sankara, beëindigd in de staatsgreep van het leger onder leiding van Compaoré in 1987. Maar wat is te verwachten van het huidige leger, met Frankrijk en de EU op de loer?
Opperbevelhebber Honoré Traoré heeft een overgangsbewind van ten hoogste twaalf maanden aangekondigd dat de constitutionele orde zou moeten herstellen.

Niet geheel onbelangrijk detail: Compaoré is nog steeds president.

Geen opmerkingen: