16 december, 2012

Vreten op tafel


Ik heb de afgelopen tijd een paar keer een citaat uit dit gezang laten vallen, argeloos denkend dat het algemeen Nederlands cultuurgoed is.
Mij intussen afvragend wat "in de mensen een welbehagen" nou eigenlijk zou moeten betekenen. Het gezang verbeeldt een weergave van de engelenzang die de herders in de omgeving van Bethlehem zouden hebben gehoord in de nacht waarin Jezus van Nazareth werd geboren.

Ere zij God hoort derhalve bij de kersttijd. Het is wel echt Nederlands, maar het is ook echt "protestant". Het voert mij terug naar mijn jongste jaren, een van de weinige herinneringen die ik heb aan mijn vader - die bestond het "vreten op tafel" te zingen een keer, in plaats van "vrede op aarde". Ik vond het schokkend, verwachtte zoiets niet van hem. Het onverwachte is een verstopte herinnering waar ik verder niet aan kan raken. Mijn vader was "bekeerd" tot de "liberale" hervormde kerk als katholiek, maar het katholieke heb ik dus nooit meegekregen.

En waarom nog geschokt zijn over dat vreten? In dit filmpje wordt alvast de Sterreclame aangekondigd. Ik heb er niets aan toe te voegen.

Geen opmerkingen: