Via de dwaalwegen van het net kom ik het bericht tegen dat Loek Razoux Schultz is overleden, omstreeks deze tijd een jaar geleden. Ik kende hem via een vriendin met wie hij tot enkele keren toe een huis gedeeld heeft - en Loek, ik moet je nog steeds bestraffend toespreken dat het jouw taak niet was op te letten waar ik mijn handen had terwijl zij bij mij op schoot zat, maar goed, dat moet dan langs deze weg alsnog.Hij was criminoloog, volgens mij gepromoveerd en al, gitarist/dichter, tennisser en werkte ook nog bij de Universiteitsbibliotheek van de UvA. Waar ik hem opnieuw ontmoette en waar hij het nakijkwerk deed van mij als beginnend titelbeschrijver. Monotoon op alle formulieren dezelfde komma. Op zeker ogenblik zei ik enigszins wanhopig over dit keutelwerk dat ik er niet werkte om op MULO-niveau toegesproken te worden. Waarop hij uitviel dat hij er echt niet voor zijn grote plezier werkte. Vastgelopen in de onbruikbaarheid van allerlei academici, zoals ik zelf. En het spijt mij, zeker nu, mijn eigen loopbaan overziend. We strepen het weg.
Rust zacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten