26 januari, 2015

De jaren zestig als kairos

In het afgebeelde boek zegt Paul McCartney ergens dat hij - dertig jaar post festum - nog steeds het gevoel heeft dat de jaren zestig nog moeten beginnen. Is het echt dertig jaar GELEDEN? Het decennium als kairos, als belofte als in het sebastianismo, het gevoel begrijp ik wel degelijk.
Maar het is weer twintig jaar verder. Een interessant vraag zou zijn of SIR Paul er nog zo over denkt. En er zijn jaren zestig en jaren zestig. De electorale aardverschuiving in Griekenland zou ook als een bekroning van 1966/68 gezien kunnen worden, maar veel van de protagonisten waren er nog niet in die dagen. Het is vooral een bekroning van de recente mediterrane revoltejaren die in Italië en Griekenland begonnen, oversloegen naar Tunesië en elders in de Arabische wereld meteen van buitenaf tot "Arabische lente" werden gebombardeerd - letterlijk, waarmee de preventieve contrarevolutie een feit was.
En daarna valt #15M in Spanje, dat uitmondt in Podemos.
Misschien zijn de jaren tien een kairosperiode, al is de soundtrack niet zo bijzonder (meer).

Geen opmerkingen: