
Genocide is de dagelijkse praktijk van het imperialisme, het is er onverbrekelijk mee verbonden. Toen en vandaag nog, in Amerika van Pool tot Pool, in Australië, op vele plaatsen in Afrika. Ik bespeur bij mijzelf een zekere gelatenheid ten aanzien van dit nieuws dat alleen al omdat het om iets structureels gaat geen nieuws is. En omdat het niet te rijmen is met de klapmaarinjehandjesblijdschap van de godsdienst die het kapitalisme is maar die toch zelden zo genoemd zal worden.
In het geval van Biafra waren De Media (die toen nog niet zo heetten, tenzij men McLuhan had gelezen, er bij. In Vietnam ook tot op zekere hoogte. Deze regiefout zal niet meer gemaakt worden. De Rohingya worden in alle rust (wat betreft het regime) uitgemoord en voorzover zij over zee vluchten in wrakke bootjes zullen zij gelukszoekers en slachtoffers van mensenhandel heten die - opnieuw - in concentratiekampen terechtkomen. Over de Chagossianen geen nieuws ("wat zijn dat?"). San die moeten wijken voor zogenaamd natuurbehoud, of zwarte Oorspronkelijken in India - geen nieuws sinds Turnbull's Mountain people.
Misschien wordt het afgrijselijke Wereldkampioenschap Voetbal effectief verstoord door protest, maar er valt niet op te rekenen: de opstand in Mexico voor de Olympische Spelen in 1968 heeft deze Spelen niet voorkomen en is zelfs niet als voetnoot in de geschiedenis van die Spelen opgenomen.
Genocide is te alledaags om nieuws te zijn.
Toevoeging
O ja, Papua Barat...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten