17 november, 2013

Het eeuwige nu

In de lezing van Willem Frijhoff in het Ferdinand Domela Nieuwenhuismuseum in Heerenveen van vandaag - Platte geesten en de duurzame gevolgen van gedachteloos bezuinigen - noemde de inleider de diagnose van présentisme, zoals vermeld door de Franse historicus François Hartog. In de op "producten" ingestelde samenleving is de tendens naar een eeuwigdurend "nu", waarin geen toekomstdimensie is en het verleden wordt aangeroepen om het "erfgoed" - wat dit ook moge zijn - van nu vast te stellen. Meer over dit présentisme hier en een korte vermelding hier.

In een krap uur het barbarendom van het Haagse regime ten aanzien van cultuur en wetenschap behandelen is nogal een klus.
Misschien komt de lezing elders nog beschikbaar. Het FDN Fonds zal haar in ieder geval uitgeven, wat een reminiscentie oproept aan de Mededelingen Letterkunde van de Koninklijke Akademie van Wetenschappen, die ook tot het verleden behoren inmiddels. Dit papieren erfgoed is in containers gegooid of afgevoerd naar de oudpapierhandel.

Toevoeging

Het idee van een "eeuwig heden" lijkt mij niet zo exclusief voor deze historicus met de Nederlandse naam - ik vermeld hier even een eigen citaat van wat ik jaren geleden geschreven heb:
De democratische markteconomie is bezeten van doodsdrift die niet meer te temmen lijkt. In een toestand van eeuwig heden vervalt het bij het leven behorende besef van een begin en einde, maar beide kunnen niet blijvend ontkend worden.

Geen opmerkingen: