31 mei, 2010

Staken om in leven te blijven?


Het overheidspersoneel in Roemenië is vandaag, 31 mei, in staking gegaan tegen grootschalige bezuinigingsplannen die neerkomen op een algemene ronde van loonsverlaging van vijfentwintig procent.

Binnen de huidige constructie van het ene Europa zal het resultaat neerkomen op emigratie naar EU-lidstaten waar de lonen hoger zijn maar waar niet per se meer betaald werk is.
Een algemene staking is voorzien voor de komende maand.

De stakingsbewegingen in geheel Europa worden ondergesneeuwd door het lopende spektakelnieuws. Hier de tekst van een als anarchistisch aangemerkt pamflet dat is uitgedeeld bij de grote demonstratie in Lissabon van 29 mei jongstleden:

Wij geven niets om de politieke problemen van hen die werkloosheid als een gevaar voor de democratie en de orde zien. Wij hebben geen heimwee naar teloorgegane beroepen. Wij willen geen beter loon of handhaving van subsidies. Wij zijn ook niet voor de afschaffing van werk, het verkennen van andere levenswijzen of het terugbrengen van de standaard voor een goed leven.

Wij willen de vernietiging van dit systeem dat ons doet bedelen voor een minimum om niet te creperen.

Wij willen de vernieting van werk en van deze maatschappij, van wat wij overdag doen en de verkenging hiervan tot in de nacht, een kringloop waaraan geen einde lijkt te komen. Gevangenen in deze gevangenis zonder tralies of muren, maar die hetzelfde doel heeft: de gehoorzaamheid aan wat zij zeggen dat wij moeten doen, de bevelen van de bazen en de politie die hen beschermt en die beschermt wat wij willen vernietigen.

Wij willen de vernietiging van deze beheersing die ons maar laat doorgaan als gevangenen van een baan die alles van ons afneemt: onze tijd, onze creativiteit, onze energie.

De vernietiging van het werk is bovenal de vernietiging van het overleven, zij eist een stap in het onbekende en bovenal uitzonderlijke creativiteit.

Vernietiging van het werk betekent aanvallen, het aanvallen van waar werk op gegrond is en wat het werk voortbrengt. De aanval raakt de winst niet indirect, zoals een staking, maar raakt de structuur direct, hetzij de productiemiddelen of het product. En het te vernietigen object, hoewel het eigendom is, is ook werk, want het is voortgekomen uit werk.

Voor de bevrijding van ons leven - laten wij het werk en deze gehele maatschappij vernietigen.


Maar ik hoop toch echt niet dat de bevlogen auteurs van dit pamflet hiermee het inmeppen van ruiten zoniet erger bij banken tot hoogtepunt van antikapitalistische strijd willen verklaren. Natuurlijk is het bij uitstek de taak van anarchisten om doelen voorbij de onmiddellijkheid van vakbondsactie te schetsen. Maar een nadere concretisering van wat hier bedoeld wordt is gewenst.

Kortom, mijn weergave in vertaling betekent instemming op een zeker abstractieniveau.
Geen instemming met wat tenslotte door de meeste mensen terecht als vandalisme gezien zal worden en wat de anarchisten in Griekenland danig heeft opgebroken de afgelopen maand (en daarmee de klassenstrijd van onderop in het algemeen).
Concreetheid, kameraden, bij uitstek wel gewenst dezer dagen.

Geen opmerkingen: