08 februari, 2015

De verdwijnende plaats van het kind

De Partij van de Arbeid vindt leerplicht vanaf het vierde levensjaar een nastrevenswaardig doel - er zijn "achterstanden" in te halen. En "talenten" moeten tijdig opgespoord kunnen worden, en daar dient de school toe, voor het geval u het nog niet helemaal doorhad. Een dergelijk plan uit de voortzetting van de partij waar Theo Thijssen toe behoorde legt bij uitvoering (en die lijkt mij ceteris paribus onvermijdelijk) is de sluitsteen op het graf van "het kindschap" waarover Jay Griffiths hier spreekt. Ook in Nederland is er sprake van het speuren naar "aankomend terrorisme" bij peuters.

Het is niet voldoende de mogelijkheid simpelweg buiten te spelen drastisch in te perken - het gevaar van auto's, slechte mijnheren en betredings- en speelverboden -, de kindertijd moet ingeperkt worden tot de zuigelings- en eerste peuterperiode. Tot de regelaars van de Vrije Marktmaatschappij daar ook iets op vinden. George Monbiot houdt een requisitoir.

Hoe de titel Kith te vertalen met behoud van de allitteratie, het verwijzen naar plaats naast de familieomgeving ("kith and kin") - "land en lui"? Het is geen bestaande uitdrukking in standaard-Nederlands.
Kinderen hebben hun plaats in grote mate in moeten leveren in de zogeheten ontwikkelde wereld de afgelopen decennia, het zou voor de plots (elders) zo herlevende Linkse Beweging een trotse taak moeten zijn die plaats te heroveren. Niet alleen de plaats, ook de vrijheid te dromen moet bevochten worden.
De poëtische lof- en tevens treurzang op de kinder- en jeugdtijd door Jay Griffiths (het dubbelzinnige voorzetsel "van" had ook gepast) is moeilijk in wat woorden te benaderen. U zie de hier elders geplaatste video en verder moet u het boek zelf lezen om het tot u door te laten dringen - of u het zelf nu observeert of niet. Een viering van herkenning van het kinderrijk en hoezeer het bedreigd wordt.

- Jay Griffiths, Kith - the riddle of the childscape. London: Penguin, 2014.

Geen opmerkingen: