20 februari, 2015

De uitdaging van de Bungehuisbezetting

We kennen het al: wat tot nu toe Het Beeld van Het Jaar is: opgeblazen Dijsselbloem, van wie je moet WETEN dat hij van de PvdA is, en dan nog, die de Griekse minister Varoufakis de les probeert te lezen dat er "hervormd" moet worden om de werkloosheid nog groter te maken, want dan komt Griekenland er weer helemaal bovenop. Het ongeloof van de man die plotseling, voor hem volstrekt onverwacht, te horen krijgt dat hij van gisteren is en dat het geen zin heeft verder met hem te praten.

In deze maatschappij is het beeld uiterst belangrijk. Kijk nog eens naar het viertal van het College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam dat marktconform staat te wezen op het Spui, op de achtergrond het Maagdenhuis. Namens een van de rijkste landen ter wereld vertellen zij even dat Arabisch, Russisch en Italiaans kleine talen zijn die niet te handhaven zijn aan de universiteit. Het idee van een "kritische universiteit" valt al helemaal buiten hun beeld.

Daar staan dan de jongeren in beeld (en van de persconferentie) tegenover, de kalme onverzettelijkheid van mensen die zich niet laten wijsmaken dat armlastig Nederland "het zich niet kan permitteren" er allerlei opleidingen (met bijbehorend onderzoek, wat nog iets anders is dan weer een verplicht artikeltje ophoesten voor De Lijst) op na te houden. Waarbij studenten als investeerders in hun Rijke Toekomst worden neergezet waarvoor ze moeten lenen (ja, daar zijn GroenLinks en D66 mede voor verantwoordelijk). Met hun dwarse opstelling, de uitdaging aan de macht die hun verzet vorm wil geven en het daarmee breken, en het vermogen van de bezetters v/m steun te krijgen waar eerst stilte leek te heersen zou de bezetting wel eens een ommekeer in de Nederlandse politieke verhoudingen ter linkerzijde kunnen betekenen. Syriza en al helemaal Podemos zijn in de eerste plaats gebaseerd op verpauperde hoogopgeleiden - verpauperd in de zin van tot werkloosheid gedoemd. De verpaupering in Nederland kan nog anders omschreven worden (hoog collegegeld, afschaffing beurzen, beperkte studietijd voor steeds minder mogelijk te bestuderen vakken) maar kan ook eindigen in het op de keien staan - zoals op Syntagma, zoals bij Puerta del Sol.

Het zijn spannende tijden. Ik wijs even speciaal op de open brief van Tjebbe van Tijen aan de bezetters, of beter: hun tegenstanders.

Geen opmerkingen: