05 oktober, 2013

Verbazend hoe eerlijk mensen kunnen zijn

Geen enkele andere aanleiding dan dat het mij te binnen schoot dat ongeveer precies 45 jaar geleden in mijn eigen Lijst twee maal twee nummers voorkwamen met dezelfde titel en geheel verschillende nummers niettemin. YT levert alle gewenste nummers maar niet in de gevraagde uitvoeringen.
In plaats van Alan Price nu Della Reese met een bluesy en bijtende versie van Randy Newman's Love story

Bij Alan Price worden de gelieven naar Harrogate verbannen waar ze de hele dag patience spelen tot zij uitdoven.
De tragische ondertoon van het nummer ontging mij als adolescent.


Love story van Jethro Tull

In die dagen wist ik uiteraard niet dat het volgende nummer "jeugdclubmuziek" wordt genoemd in Groot-Brittannië, een beetje op soul geënte pop. De Paperdolls

Someday

Dan zou ik van de Blue Diamonds hun nummer Someday hebben willen presenteren maar dat kan (vooralsnog?) niet. Ik hoorde het op Radio Luxemburg nota bene en bevroedde niet dat het eerder in het jaar de Nederlandse inzending voor het Eurovisie Songfestival was geweest onder de titel Morgen.
Ronnie Tober heeft zelf ook een Engelse versie opgenomen, en met lichte huivering plaats ik die dan.

Vergeleken met de bagger die tegenwoordig het Festival teistert mag dit gerust nog een meesterwerkje genoemd worden - zestiende plaats?!

Dan toch ook nog Alan Price & the Set met een nummer van Randy Newman

Simon Smith and the amazing dancing bear
En toch ook de Blue Diamonds. Na drie covers van nummers van de Everly Brothers werd hun het verder coveren van die andere broers verboden bij rechterlijke uitspraak. In 1965 hadden de Everly's een behoorlijke hit met That'll be the day, en hoewel de versie van de Blue Diamonds het er niet bij haalt kon die wel uitgebracht worden in het kielzog van de Everly's. Het was immers een cover van een nummer van Buddy Holly...


Geen opmerkingen: