Trompetten klinken en ik hoor donderslagen

Jackie DeShannon in Later, nog niet eens zo oud als ik vreesde en dus nog goed bij stem.
De twee nummers die zij zong in hun eerste Engelse coverversies.

When you walk in the room, The Searchers bij hun derde comeback in de new wave-periode. Pas nu hoor ik duidelijk "trumpets sound and I hear thunder boom", een regel die ik in slechts 48 jaar niet goed heb kunnen ontcijferen...


Put a little love in your heart, Dave Clark Five


The weight. Er wordt bij vermeld dat Barry White meedoet als achtergrondzanger. Ik zou wel willen weten wie de achtergrondzangeressen bij de DC Five zijn.


I'm gonna be strong, nummer van Frankie Laine dat zijn meest dramatische versie heeft van Gene Pitney. Jackie's versie kende ik nog niet.


Met haar ijle hoge stem kon ik Marianne Faithfull bij haar verschijnen op het toneel in de beattijd al niet waarderen maar de klap op de vuurpijl was de mededeling in een Nederlands muziekblad dat zij de dochter was van een Australische barones (jaja) maar dat zij toch democratisch gezind was. Een gebaar van grootmoedigheid dat ik met nog grotere afkeer kon beantwoorden.
Maar hoe kon zij dan toch een goede derde single hebben? Antwoord: die was geschreven door Jackie DeShannon. Hier in de versie van Chér. Come and stay with me.