24 november, 2012

Dode bladeren


Het zou gisteren de negentigste verjaardag van mijn moeder zijn geweest als zij niet bezweken was aan de medische zorg van Osira.
Aanleiding tot een herfstbezoek aan het familiegraf. Op de steen staat haar naam (nog steeds) niet, twee mogelijke reacties spelen door mijn hoofd: "Gooi er geen geld aan weg" en "Blijkbaar hoef ik hier niet vermeld te worden". De feuilles mortes die ze mij als Autumn leaves heeft doorgegeven liggen aan de voet van de steen. Mos lijkt de steentjes te kleuren. Een schimmige verwilderde kat verstopt zich en rent weg - en was dat daar verderop een fazant?

De Nieuwe Oosterbegraafplaats evenwel is allesbehalve een oase van rust. Het is mij niet eerder opgevallen maar in de valavond deze herfstdag is het geluid van de snelweg die zo nodig door de stad moet lopen onontkoombaar.
Mijn moeder had het door een aanvechtbaar ("Russisch") onderzoek ingegeven animistisch aandoend idee dat planten even bezield zijn als dieren, en dat het wanhopige blad in de herfst ernaar streeft terug te gaan naar de boom. Daar liggen de wanhoopsblaadjes dan bovenop haar.

Het blijkt al knap tegen vijven te lopen en wij haasten ons naar de uitgang, Lief ongerust, zij denkt dat we met sluitingstijd opgesloten zullen worden.
Het is droog en zacht genoeg om naar Oost te lopen waar wij de verjaardag verder zullen vieren in een tapperij in de buurt waar ik zoveel jaren gewoond heb en waar Lief gewerkt heeft. De Poort van Muiden valt weg sinds wij daar zonder ingrijpen van de bar een keer zijn aangevallen in de vorm van vlak bij iemand komen zitten in een vrijwel lege tent, en schoenen uitdoen alsof men thuis was - de uitrookmethode.
De Poort blijkt inmiddels vermoedelijk het enige café waar we ons nog thuis hadden kunnen voelen.

Wat is er gebeurd met de Dapperbuurt en inmiddels ook de Indische Buurt? De gevolgen van Beleid van een VVD-PvdA-GroenLinkscoalitie. Een tot café verbouwde elektronicawinkel belooft speciale studentenkorting: "ieder vijfde biertje gratis." Biertje! Een buurt die zo goed als geen studenten voortbracht "in mijn tijd" - een van de weinigen van hen ben ik - plotseling een corporale trekpleister?
Wij betreden het vroegere café Het Museum, nu een drukke tent met iets gemengder maar waarneembaar hoogopgeleid jong volk.
Waarom stoort dit ons, hoogopgeleid als wij zelf zijn? Dat wij niet meer jong zijn? Dat de blik van vooral de mannelijke exemplaren van het VVDachtige studentenvolkje ook echt uitstraalt dat zij volkomen terecht mensen rondcommanderen, eventueel ook hier?

Het eerste punt is dat hier de bevolkingspolitiek van het regime tot uiting komt. Geen openlijk racistische praatjes zoals de niet al te geachte coalitiegenoot verkoopt die zegt wat zij denken - wel het Beleid: eenvoudigweg de buurt als Interessant Multicultureel Fenomeen aanprijzen, de huizen in de verkoop gooien - het GroenLinkse/D66-deel van de autochtonen komt er op af als wegbereider voor het VVD-contingent. Het woont nu door elkaar, Liberalen bijeen en de Allochtonen zijn op de terugtocht - waarheen weet ik niet goed. Evenals de Pijp zijn de buurten nu nog "gemengd".
Etnisch zuiveren op zijn liberaals. Wat ook op het wegzuiveren van het proletarische element neerkomt. Wees getroost, gij die denkt dat u terecht goedbetaald zult zijn vanwege uw hoge opleiding: de klok luidt ook voor u, de orde die u denkt te dienen zal u niet dienen.

Het speciaalbier is lekker maar tegen Scandinavische prijzen: meer dan een tientje in guldens per glas.
Eens maar niet weer. Ik moet mij nog beraden waar de afterparty van het veertigjaarfeest van De AS gehouden zou kunnen worden - dieper de buurt in misschien nog.
Mijn moeder zou de nieuwste zwenking wellicht niet meer hebben kunnen verwerken: van arbeiders&"Angestellten"-buurt naar een Derdewereldachtige omgeving en vervolgens naar het witte reservaat van de Hardwerkende Liberaal met de handen in de zakken. Het zou tenslotte haar tijd wel duren.

Geen opmerkingen: