De studentenopstand van Tunesië van maart 1968 ging in feite vooraf aan die "aan de overkant" in Frankrijk (die overigens aangejaagd werd door de ontwikkelingen in de VS en Duitsland). Dus het mondiale revolutiejaar 1968 is begonnen in Tunesië?! Tunesië de revolutionaire koortsthermometer van de late twintigste, vroeg-eenentwintigste eeuw?
Op het net is er verbluffend weinig over te vinden, al helemaal geen beeldmateriaal. Het portret is dat van Mohamed Ben Janet, gearresteerd bij een demonstratie tegen de VS in juni 1967, overleden tengevolge van martelingen in 1972. Mede voor hem ging men begin 1968 de straat op in Tunesië.
Le Nouvel Observateur vermeldt het summier.
Johny Lenaerts, medewerker van De AS (onder andere) heeft indirect - via Michel Foucault - meer over de Tunesische maart-1968:
Foucaults machtsbegrip kan niet los gezien worden van de revolte van 1968 en diens uitlopers in de daarop volgende jaren. In een interview uit 1978 verklaarde hij: 'Ik heb geluk gehad in mijn leven: in Zweden heb ik gezien dat een sociaal-democratisch land "goed" kan functioneren, in Polen heb ik een "slecht" functionerende volksdemocratie meegemaakt. Duitsland leerde ik kennen in de jaren zestig, op het moment dat daar de economische bloei begon. Daarna heb ik tweeëneenhalf jaar in een ontwikkelingsland gewoond, in Tunesië. Dat heeft veel indruk op me gemaakt; ik ben daar getuige geweest van bijzonder hevige, heel ingrijpende studentenrellen, een aantal weken voor wat er in mei in Frankrijk gebeurde. Dat was maart 1968. De onrust heeft het hele jaar geduurd: stakingen, collegeboycots, arrestaties. En in maart was er een algemene studentenstaking. De politie drong de universiteit binnen, sloeg met de wapenstok in op de studenten, van wie een aantal ernstig gewond raakte, en ging over tot arrestaties. Er zijn processen gevoerd waarbij sommige studenten een gevangenisstraf van acht, tien, zelfs veertien jaar kregen opgelegd.
(...)
Foucault was bijzonder gevoelig voor de rol van de politieke ideologie in de Tunesische revolte die zich voor zijn ogen voltrok. Over de studenten merkt hij op: 'Allemaal beriepen ze zich op het marxisme en dat deden ze bijzonder heftig en fel. Voor hen was het marxisme niet alleen een betere analyse van de situatie, maar tegelijkertijd een soort morele energie, een opmerkelijke existentiële daad.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten