09 juni, 2007

Ook veertig jaar geleden


30 mei 1967 - uitroepen van de Republiek Biafra - gevolgd door een oorlog waarin de Biafraanse zijde in het begin het initiatief en zelfs de overhand had. Maar dit duurde niet lang en door de wijze waarop de oorlog verder, met actieve steun van Groot-Brittanië en de Sowjet-Unie, door Nigeria werd gevoerd, kon zonder meer genocidaal genoemd worden. Maar genocide namens het Vrije Westen (mede namens het reële socialisme) is geen genocide.

De veertigste verjaardag was niet de aanleiding voor de prijs voor schrijfsters die Chimamanda Ngozi Adichie deze week gekregen heeft, voor Half of a yellow sun. De schoonheid van de schrijfster staat zo ver af van die beelden van honger, ellende en verwoesting van toen, ben ik geneigd te schrijven - tegelijk besef ik dat er geen echte tegenstelling is.
Het is zo'n boek dat meegaat op verblijf elders, en dan bij thuiskomst niet uitgelezen wordt. Ik weet niet of u die boeken kent. Ik heb er heel wat. Walden, The origin of species, Ricardo's Political economy en Oorlog en vrede noem ik als klassieken die dit treurige lot hebben ondergaan. Het moet niet en mag niet - en in ieder geval dit bekroonde boek over de Biafraanse oorlog dient snel alsnog uitgelezen te worden. Houd mij er aan...

Geen opmerkingen: