
Wat op mij overkomt als de gelegenheid waarbij de hoop heroverd wordt is de wereldwijde beweging van studenten en academici, al dan niet verbonden aan een universiteit (want ik reken mij zelf prettig mee...), tegen het onder de discipline brengen van het kapitaal van alle onderwijs, te beginnen nu bij het hoger. Het is er op of er onder, zoals David Graeber een paar weken geleden zie in het Maagdenhuis. En het speelt zich af in de metropolen (Groot-Brittannië, Nederland, Canada) en de periferie waar het neoliberalisme totaal op losgelaten wordt (Macedonië, Chili [illustratie]). Uiteraard wordt er het waterkanon, de pepperspray, desnoods de kogel op losgelaten. Maar de morele nederlaag wordt steeds zichtbaarder en verlies op ideologisch terrein, hier tevens ook op een te veroveren gemeengoed, telt in deze strijd zwaarder dan de oorlogen.
Nee, Jemen, Syrië, Irak, Mali enzovoort zijn nu geen "transmissieriem". Hopelijk verandert ook dat. Als iemand als godbetert Jean Tillie, voormalig stenengooiertje van 30 april 1980 en nu hoogleraar politicologie al dreigt dat radicaliserende studenten zeker zo gevaarlijk zijn als radicaliserende moslims (en dan weet men aan wie men moet denken, als nieuwsconsument) dan ligt het veld open voor het leggen van verbanden, juist voor de beschuldigden. In Amsterdam wordt het verband al gelegd met de situatie van de zogeheten illegalen. Het Maagdenhuis is tevens ontruimd omdat er twee "vermoedelijke Marokkanen" waren waargenomen. Verbrede strijd tegen diefstal van gemeengoed, racisme, vreemdelingenhaat, imperialisme en ga maar door - het kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten