De zenuwen de non

Twee keer ben ik op het Sint-Pietersplein te Rome geweest ("niet ranker rijzen ginds te Rome/de zuilen der Sint-Pierskerk/dan, stil aanbeden juffrouw Oomen,/uw onvergetelijk benenwerk", ja zeg dat wel, Godfried) en heb niets gemerkt van de wacht die er gehouden zou worden om minirokken of -jurken in de gaten te houden. Een speurtocht op het net levert eigenlijk alleen het resultaat op dat zr. Fiorella er de zenuwen van kreeg, van het waken, en dat mannen haar taak overnamen ("Ach, bij het tweeduizendste been heb je het echt wel gezien" - prachtig verhaal evengoed, zoek zelf maar). En dat Claudia Cardinale er doorheen glipte, evenwel ten koste van een preek later die week - maar dat prinses (thans koningin - foto) Paola er aan moest geloven en de toegang geweigerd kreeg.

Volgens mij hebben ze de strijd opgegeven zonder dat het bericht ooit is doorgekomen. En hoe dan ook, het Vaticaan als zedenmeester is inmiddels - een lachertje kun je het niet eens noemen. Wat gaat er eerder aan, het VS-imperium of de Kerk van Rome? O tempora...

Nee, dan het gevangeniswezen van de Verenigde Staten. Een paar jaar geleden was ik er bij dat de zus van Harry Bout vermanend  werd toegesproken, want te veel been te zien. Nee, ze werd er niet van beticht haar broer te willen verleiden maar het leidt de aandacht af van (het bezoek van) de andere gevangenen. Is het verhaal.
En zo kreeg mijn vrouw onlangs een vermaning: "deze keer zien wij het door de vingers". Van schrik kocht zij een aantal jurken tot-over-de-knie bij een fameuze outlet store.
Maar dan kent men het bewakend personeel van VS-gevangenissen niet. "You are not wearing a slip". Grote verontwaardiging, totdat doordringt dat dit woord hier onderjurk betekent. Waarover overigens geen regel opgesteld is.
De volgende week verscheen zij dan maar in slacks voor de poort (jeans mogen ook niet). Een vrouw in een zeer kort jurkje was inmiddels dan blijkbaar wel toegelaten, ongetwijfeld met waarschuwing. Het gaat er vooral om zo veel mogelijk op oncontroleerbare regels te hameren. En het bezoek in  te peperen dat bezoeken geen recht is maar een gunst die op alle mogelijke of onmogelijke gronden geweigerd kan worden.

Het dieptepunt was vandaag evenwel dat een vrouw de toegang geweigerd dreigde te worden omdat haar rok te lang was. Tot op de enkel. Het is ook nooit goed. "But I'm wearing panties too," zei ze tot haar verdediging. Om de taalkundige verwarring ook bij te houden: dat betekent hier "broek". Dus mocht zij naar binnen.

En dat is nog maar een stukje verhaal over stukjes of stukken textiel.

Een verborgen dieptestructuur: bij het eerste bezoek aan het Vaticaan kreeg mijn metgezellin de onbedaarlijke en verder onverklaarbare behoefte "zonder zwembroekie aan" te gaan zingen in de Sint-Pieterskerk, zodat wij schielijk vertrokken.

Als pleister op het houten been Cornelis Vreeswijk.