Ten tijde van de capitulatie van Biafra kwam net de tweede druk van ons boek, Biafra, een boek van de persen. We zijn er nauwelijks aan toegekomen verdrietig te zijn over de afloop - het boek moest gesleten...
Toch - ik belde met een kameraad en we hadden het natuurlijk over de machteloosheid - het Nigeriaanse regime had ieder voedseltransport dat niet via het regime ging verboden, wat betekende dat het uitgehongerde, doodgeblokkeerde Biafra was afgesneden van voedseltoevoer, althans voor een tijd. De aanvoer moest over land. Infrastructuur was er niet of nauwelijks, nog steeds niet zoals u kunt afleiden uit de voortgaande opstandigheid in de Nigerdelta. Let it be, verzuchtte mijn makker aan de lijn, verwijzend naar de in twee opzichten laatste single van de Beatles.
Dat het over Moeder Maria ging drong destijds niet tot mij door.
Ik vond de Stones-lp-titel toepasselijker op dat ogenblik.
You can't always get what you want, van de lp Let it bleed
To be young, gifted and black, Bob & Marcia
Over Maria gesproken - deze hoort ook bij de soundtrack van die dag, althans de studioversie. Een van de eerste berichten die doorkwamen uit voormalig Biafra was dat er een partij bijbels was aangekomen. Met wat peper en zout en een (afwezig) glaasje water is zo'n dundrukpagina nog best te eten.
Jesus is just alright, Byrds
"Verlies de hoop niet, niets is blijvend" - Biafraans gezegde.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten