Als ik de afgebeelde persoon, met haar tijdloze sensuele uitstraling en tamelijk tijdloze kleding - het kapsel plaatst haar in de tijd, evenals de sigaret op de vervolgfoto -, op pakweg mijn twintigste was tegengekomen en had gesproken, zou ik ernstig in de war zijn geraakt. Nou vooruit, op mijn dertigste ook. Zo oud is zij zelf trouwens op de foto.
Een heel ander verwarrende factor is dat de afgebeelde zich oprecht inzette voor kinderen die in tehuizen geplaatst waren. Zij was vroeg halfwees, dat hebben we gemeen, zij werd ook nog op tamelijk jonge leeftijd helemaal wees. Verklaart dat het engagement? Haar glimlach heeft ook iets vriendelijks, bijna liefs.
Dan moet je maar niet weten hoe zij haar dochters dacht te behandelen. En meer.
Ik heb er nooit bij stilgestaan dat allerlei anonieme artikelen, die ik doorgestuurd kreeg van onze Westduitse correspondente, waarschijnlijk door haar geschreven zijn. Imaginaire dialoog: zij steekt achteloos een sigaret aan, blaast wat rook uit, ik vraag wat zij wil drinken, schenk in en hoop niet dat zij merkt dat mijn hand een beetje trilt en zij zegt: "dus u bent mijn vertaler! leuk om eens kennis te maken" (of zou zij meteen dutzen?).
Degene die zij in 1970 schietend en wel (mede) bevrijd heeft - het was een niet al te best bewaard geheim - heeft ondergedoken gezeten in de studentenflat waarin ik gewoond heb. Misschien heb ik met hem in de lift gestaan, weet ik veel. Het gesprek met haar komt niet dichterbij in het rijk der mogelijkheden, want zij kan niet bij hem langsgeweest zijn. Zij zat toen al vast. In een isoleercel. Ik vrees ook - maar weten kan ik het niet - dat het imaginaire gesprek niet zo vriendelijk zou zijn gegaan als ik het zonet schreef. Wie niet voor mij is is tegen mij, zal haar betoog geweest zijn, en je was al gauw niet vóór genoeg.
Misschien wist u het al: dit is Ulrike Meinhof. Zij zal geen marketingspeeltje zijn, zoals Che, die heel wat meer mensenlevens op zijn geweten heeft. Zij is niet exotisch genoeg.
En zij is vrouw. De volgorde geeft niet noodzakelijk het belangrijkste aan. Zie ook de NRC-H-porno die aanleiding was tot deze vondst.
Hoe kun je je inzetten voor tehuiskinderen, (hier heb ik op 25 september 2017 een lasterlijke en onjuiste passage verwijderd), en niet terugdeinzen voor het doodschieten van mensen die een doel in de weg staan dat allang niets meer met een rechtvaardiger samenleving te maken lijkt te hebben. Het middel werd het doel en met het middel van gewapende strijd kan het doel ook nooit een vredige samenleving zijn. Fürsorge, Sorge für wen? - wat is er misgegaan na die tehuizen waar zij zich zo druk om maakte?
Zou je dat van Che niet ook kunnen zeggen? Die was zelfs arts.
Zie ook - schijnbaar, en ik bedoel ook precies: schijnbaar - geen enkel verband hiermee houdend: het verschil tussen hoe er op bijvoorbeeld John McCain of zelfs George W. Bush wordt gereageerd enerzijds en op Sarah Palin anderzijds.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten