Truthout heeft het artikel en de petitie aangaande neuromarketing weer geplaatst. Ik weet waarachtig niet wat er nieuw zou zijn aan verkooptrucs die op de oudste hersenlagen moeten inwerken. Was dat niet al zo toen Shell vrijheid, asfalt, rust, knetterrijden en groen met elkaar in verbinding bracht? Speciaal auto's worden aan het soort mannetjes dat een televisieprogramma als Top gear maakt of leuk vindt gebracht - door verlokkelijk uitziende voruwen gedrapeerd op of in ieder geval staande bij de auto, en door beelden van zoeven over een volstrekt lege weg in een wild landschap aan een snelheid die nergens ter wereld is toegestaan. Enzovoort.
In Israel heb ik met wat collega's de naam van het flesje bronwater voor ons op tafel geanalyseerd, merk: Eden (wat niet in de overweging meespeelde was dat het water van de Palestijnen in "de gebieden" gestolen wordt - al hadden we ook dat kunnen bedenken). Eden - u weet wel, onbedorven, oer, eerlijk, echt. Onzin, het was het enige bronwater dat te koop was in de omgeving van de universiteit van Haifa, er was geen enkele andere reden het te kopen. En wie reflexmatig reagert op Deens bronwater en gaat denken aan bergbeken en skihellingen must get their head screwed on.
De consument interpreteert de wereld al dan niet rationeel.
Het komt er op aan haar te veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten