28 februari, 2012

Het visitekaartje van het GVB


Politicologe/journaliste Jorie Horsthuis heeft een jaar op de Amsterdamse tram als conductrice gewerkt. Het vak is intrinsiek gedegradeerd toen in 1967 overgegaan werd tot conducteurloze zelfbedieningstrams - eerst drieassige motorwagens voor overstappers en abonnementhouders, langzaamaan alle trams behalve de drieassige bijwagens. Toen men er achter kwam dat zelfstempelen een open uitnodiging was tot niet stempelen moest de conducteur terug, ook voor de zogeheten "veiligheid". Maar volwaardig werk is het nooit meer geworden.
En in een tijdperk waarin intern vooral luid verkondigd wordt dat "GVB" (zo noemen ze het dan) marktconform en winstgevend moet werken is de taak van de conducteur van onschatbare waarde. Zij dienen zich dan ook representatief te kleden en te gedragen. Men zou willen dat dit soort onzin inmiddels weggesleten of bij het grofvuil gezet zou zijn, maar het wordt pas in 2009 ingevoerd...
Horsthuis werkt gedurende 2010 op de tram.

Om te beginnen wat eigen observaties van de afgelopen paar jaar.

Bij de invoering van de verplichte "ov-chipkaart" werd ook de regel ingevoerd dat iedereen een bliepje moest laten horen, ook abonnementshouders. Niet iedereen vond dit even nodig, maar er waren conducteurs die het niet accepteerden als er niet gebliept werd door mensen die geen saldo hadden af te schrijven. En zo maakte ik het mee dat een conductrice een wagen van lijn 10 stil liet zetten en de smeris liet komen om een onwillige abonnementshouder tot de orde te laten roepen. "Ik laat niet over mij heenlopen" zei zij fijntjes. Geen idee of het er toe doet dat het een blonde vrouw betrof en dat de abonnementhouder gekleurd was. Ik heb het vervolg niet afgewacht en ben gaan lopen - maar niet dan nadat ik mijn middelvinger naar de conductrice had opgestoken die volstrekt nodeloos passagiers gegijzeld hield voor haar ponteneur.

Het achterste gedeelte van de combino's kan door een schuifdeur afgesloten worden. Dit gebeurt 's avonds nog wel eens en wordt dit wordt dan weer gemotiveerd met het laatste toevluchtsoord van de jankerd: "veiligheid". Ik heb het mogen meemaken dat een vrouw de conductrice vroeg waarom dit achterste lid van de tram met zitplaatsen en al leeg meereed terwijl de rest inmiddels vol was en alle zitplaatsen bezet waren. De conductrice vond het niet nodig hierop een antwoord te geven. Toen de vrouw aandrong kreeg zij te horen: "Als u blijft zeuren laat ik u verwijderen." Klantvriendelijke aanpak van het visitekaartje van "GVB".

Bij LHB-wagens is meer ruimte voor kwekken met de bestuurder. Dat mocht ik ondervinden tijdens het opstappen op lijn 7: een collega stond in de ingang te praten met de bestuurster en zij bleef de ingang met haar omvangrijke achterwerk blokkeren. Zonder aandacht laat staan excuus voor de instappers. Na een onbeantwoord verzoek ben ik zo vrij geweest het achterwerk opzij te duwen om te kunnen bliepen en in te stappen. De GVB-vrouw gaf mij een stomp en uitte het woord "klootzak". Ik deed alsof ik de moeite zou nemen haar te rapporteren maar wist dat dit op niets zou uitlopen, en zij wist het ook. Zij bleef de ingang blokkeren tot het haar behaagde uit te stappen.
Het verslag van Horsthuis leert ons dat klootzak door GVB-toplui niet als scheldwoord wordt aangemerkt, dus dit zal naar buiten toe ook gelden. Men zij gewaarschuwd.

Het GVB haalt niet direct het beste boven in personeel en passagiers.

Tot besluit het sublieme beeld van een meisje dat languit in de conducteurscabine lag (anders kan ik het niet beschrijven), ongeüniformeerd, een Engels boek lezend, haar benen gestoken uit een minirokje - alles niet direct volgens de richtlijnen die Horsthuis beschrijft. Als het moest zette zij wel een stempel...

- wordt vervolgd -

Geen opmerkingen: