14 januari, 2011

De jasmijnopstand


Bijgewerkt 14 januari 2011, 17.10u MET
Het klinkt wel goed, maar ik ben na alle pseudo-revoluties in postbolsjewistisch Oost-Europa huiverig voor etiketten op opstanden. Zeker als ze nog volop aan de gang zijn of zelfs nog "op stoom" moeten komen.
In Tunesië wordt algemeen gestaakt, maar niet door de politie. Kortom, Ben-Ali is te laat.
In Tunis bij het ministerie van binnenlandse zaken wordt op het moment van schrijven met scherp geschoten op de menigte.
De correspondente van The Guardian in Parijs. Al Jazeera meldt de ontbinding van het kabinet en vervroegde verkiezingen.
De dochters van Ben-Ali zijn volgens Radio Québec naar Montréal gevlucht met hun echtgenoten, van wie een de gedoodverfde dynastieke opvolger zou moeten zijn.

Dit gaat er op lijken. Ik peins al dagen over een Diepgravende Beschouwing over Revolutie, helaas word ik nog steeds geplaagd door klachten die "zeker niet van de griep komen" maar die er wel erg op lijken zodat ik niet kan gaan zitten voor een lang artikel.
Maar niet gezeurd. Waarom diep graven als het onder onze ogen (op de schermen) gebeurt, aan de overkant van de Middellandse Zee?

Socialisme zonder sluier?

Geen opmerkingen: