12 januari, 2012

De desolaatheid van een gedroomde straat


Het toeval wilde dat ik dit beeld van wat ik ken als de Amsterdamse Wibautstraat vond vandaag en dat het duidelijk tot mij doordrong dat het eigenlijk altijd een rampzalige on-straat is geweest. Tot 1939, het jaar waarop het Amstelstation in gebruik werd genomen, was op het Rhijnspoorplein het kopeindpunt van het R(h)ijnspoor naar Utrecht. De Wibautstraat als spoorbaan, niet op een dijk.
In 1939 werd hij de uit-/invalsweg die hij nog steeds is, vaker wel dan niet overhoopgehaald. En de bezetter heeft hem al snel van zijn naam beroofd voor zolang dat duurde, en waarschijnlijk had hij beter verdiend. Maar ja, dan zou ik niet opgegroeid zijn bij en met de Wibautstraat.

In 1942 is het tramspoor op de Wibautstraat (dan Weesperpoortstraat) in gebruik genomen voor lijn 3. Ik vraag mij af of dit een van de Donkere Geheimen van de gemeentetram is, over het nieuwe traject (van lijn 3) naar het Krugerplein wordt alleen maar gezegd dat het in die bezettingsjaren in gebruik was - en ook alleen toen. Na 1944 is er geen tram teruggekomen in de Transvaalbuurt, een buurt waar veel Joden woonden. Aanleg van rails op een nieuw traject is nogal een investering.

Na 1945 reed lijn 5 op de Wibautstraat en dat is de lijn blijven doen tot 1965. Lijn 7 heeft na 1961 hier (ook) gereden, maar vanwege de aanleg van de moltrein ging dat nogal onregelmatig na 1970, en in 1977 was het helemaal afgelopen.

Meer over Wibaut en zijn Amsterdamse straat hier, hier, hier en hier.

Het zandlandje rechts op deze afbeelding werd later bestemd voor Parool, Trouw en Volkskrant, die er nu weer alle drie weg zijn. In de Wibautstraat blijft wel heel weinig lang.

Geen opmerkingen: