20 januari, 2012

De Britse politiestaat en zijn Lebensborn


Ruim twee jaar geleden was er het geval van Marie Mason, dierenactiviste in de VS, wier echtgenoot werd "omgedraaid" door de politie: hij werd ingehuurd om te spioneren op zijn vrouw. Zoveel betekenen huwelijk en gezin nog voor de machthebbers.

Maar het kan altijd erger. Er was al het geval van "Anna", de infiltrante in de Groene beweging in Californië, die het aanlegde met degene die voor de "leider van het zooitje" doorging - die oprecht verliefd op haar was.
Zulke toestanden zijn geen eenmalige uitzondering, maar blijken in Groot-Brittanië zo ongeveer regel. Getrouwde smeris legt het aan met activiste, houdt het anderhalf jaar met haar vol en wint daarmee geloofwaardigheid in "de beweging". Dan legt hij een nieuwe relatie die tot een kind leidt. De moeder, die nog steeds niet weet dat zij met een voor zijn werk betaalde smeris omgang had, heeft zelf bedongen dat de biologische vader afstand deed van zijn "rechten". In een ander geval kon de vader-smeris de verwikkelingen van moeder en kind volgen in de politierapporten.

De werkelijkheid van de politiestaat. Hier zijn eigenlijk geen woorden voor te bedenken. Al heeft men in de politie zelf de managementkwek voor dit gedrag alweer klaar.

Op de afbeelding zit de getrouwde smeris links met zijn kind uit de relatie met een bespioneerde vrouw.

Geen opmerkingen: