Maakt het in het tijdperk van niet alleen
technische reproduceerbaarheid maar in dat van elektronische verspreiding, los van de oorspronkelijke materialen, nog veel uit of een bepaald schilderij in een zaal hangt of niet? Het huidige Nederlandse kabinet wil in het kader van de nationale verspruitjesing schoolbezoek aan de Nachtwacht verplicht maken. Wat de jongelui ter plaatse moeten leren zal in de buurt van religie in de oorspronkelijke betekenis zijn: in ontzag terugwijken. Bij de Nachtwacht lijkt mij dat nog wel mogelijk, de files voor de zonnebloem van Van Gogh maken die gedachte onzinnig. "Even kijken en meteen opsodemieteren" om in de geest van Sonnevelds stalmeester te spreken.
Er valt over
Hylas and the nymphs van Waterhouse van alles te zeggen maar nou juist niet in verband met #metoo. Wie het schilderij met het oog op die alleszins gerechtvaardigde commotie/actie verwijdert, plaatst zich buiten het mythisch universum waar het schilderij naar verwijst.
Laat daar het eventuele gesprek over gaan. Maar ik vrees het ergste.
Jammer genoeg levert het geen metatekst op, maar ik arresteer hier de reactie van de Nederlandse filosoof Harm van der Gaag op de site van de Manchester Art Gallery ("awaiting moderation"):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten