In Nederland is dixieland bezoedeld door de nog niet zo lang geleden overboord gegooide voorkeur van zich wanende lebrale partijen voor het genre op hun congressen. Wat moet men bij VVD66 in 's hemelsnaam met Gonna lay down my sword and shield... ain't gonna study war no more? In Louisiana, New Orleans natuurlijk bovenal, is het straatmuziek, en niet te vergeten begrafenismuziek (hoorde op de Nieuwe Oosterbegraafplaats in februari een dixielandorkest spelen, voor een stoet uit; daar, maar niet alleen daar natuurlijk, is de muziek op haar plaats).
Billy Bragg wijst op de continuïteit van Britse trad jazz via skiffle naar de beat. Met de nadagen van de trad jazz werden we nog geconfronteerd op Caroline in de begintijd.
Ice cream / Down by the riverside, Chris Barber & Band
Bad penny blues, Humphrey Lyttelton and his band. Inderdaad, Lady Madonna echoot dit behoorlijk na.
Rondo, Kenny Ball & his Jazzmen, uit de film Live it up. Mozart goes Dixieland.
Eigenlijk past hij niet goed na dit rijtje, maar deze crossover kon ik niet laten liggen, had hem nog nooit geplaatst hier. Stranger on the shore, Mr. Acker Bilk
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten