15 juni, 2011

De revolutie in Griekenland - vervolg


Het goedmoedige begin van de bezetting van het Syntagmaplein in Athene en de omsingeling van het Griekse parlement, benevens de algemene staking.
Live te volgen.
Posted by at
Labels: ,

4 opmerkingen:

arjan de goede zei

Kameraden,

Het is heel gevaarlijk om te spreken over een revolutie in Griekenland. De situatie is daar nog verre verwijderd van welke fundamentele omwenteling dan ook:
- een revolutie kan alleen plaatsvinden op wereldvlak. Vindt deze plaats in één enkel land, dan wordt hij onherroepelijk gesmoord. Dat was de belangrijkste reden voor het mislukken van de revolutie in Rusland in 1917. Dit was ook de belangrijkste reden waarom de strijd in Spanje in 1937 verstikt kon worden in een valse tegenstelling democratie-fascisme.
- er bestaan in het Griekenland van vandaag geen arbeidersraden, die de uitdrukking zijn van de eenheid van de arbeidersklasse, de enige klasse die in staat is om de burgerlijke staat te vernietigen en de grondslag te leggen voor een nieuwe maatschappij.

Het schrijven over een revolutie in Griekenland is in die zin gevaarlijk dat het de illusie schept dat het nu mogelijk is de burgerlijke staat te vernietigen.
Zonder de bovengenoemde voorwaarden (een internationale context waarbij in alle centrale kapitalistische landen een de arbeidersklasse het initiatief heeft en het bestaan van arbeidersraden in meerdere landen tegelijk), kan zo'n standpunt enkel leiden tot een groot bloedbad onder de Griekse bevolking

Sorry voor mijn wat felle reactie.

arjan de goede

10:26 p.m.
AdR zei

Er zijn twee niveaus waarop men een maatschappelijk begrip als revolutie kan benaderen. Een wisseling van de macht, een breuk in het bestaande systeem enerzijds, en het proces op weg daarheen anderzijds.

Er zijn vele gevaren op de weg in Griekenland maar dat er een revolutionair proces gaande is lijkt mij onweersprekelijk. Er zijn gevaarlijke kanten - militaire staatsgreep, militaire interventie vanwege de EU, repressie door het huidige regime, het is duidelijk.

Griekenland staat niet alleen. Massale protestbewegingen zijn evenzeer aan de gang in Spanje en Italië en natuurlijk aan de overzijde van de Middellandse Zee, waar zowel in Tunesië als in Egypte radenstructuren worden gevormd "voor de volgende ronde". De kapitalistische (wan)orde breekt op het zwakste punt, en dat is binnen de EU nu Griekenland. Waarom uitsluiten dat er geen raden opgebouwd zullen worden in mogelijk betrekkelijk korte tijd? De verzetsbeweging gaat hoe dan ook toch door. Ik geef er de voorkeur aan de ontwikkeling optimistisch te bekijken tot nader order.

De felheid van de reactie wordt begrepen en gewaardeerd.

1:57 a.m.
Siawash zei

Oproep tot revolutie in Griekenland, is een uit nodiging tot een politieke zelfmoord!
Wat wordt verstaan onder revolutie?welke revolutie: burgelijke revolutie of socialistische revolutie?De vraag is of een revolutionaire situatie in Griekenland bestaat?
Is er in Griekenland de materiële omstandigheden voor de revolutie, waarin een conflict tussen de productieve krachten met betrekking tot de productie verhoudingen in een historische confrontatie met de arbeidersklasse zijn hoogtepunt bereikt?
Revolutie betekent:
Dat de armoede, werkloosheid,precairen enz. een algemeen karakter aanneemt;
Dit betekent dat de uitgebuitene op geen enkele manier in het verleden willen leven, maar ook de uitbuiters ( staat) niet kunnen op de oude manier regeren;
Dat de crisis de repressieve maatregelen van de overheid versterkt en de uitgebuite massa’s meer naar een historische onafhankelijk strijd leidt .
Het is van belang om te weten, dat de revolutie zonder een revolutionaire situatie niet mogelijk is. De revolutionaire situatie is het gevolg van bepaalde objectieve veranderingen in het sociale leven.
De vraag is of de Griekse proletariaat onafhankelijk en dankzij de algemene vergaderingen en de raden, de internationalie arbeidersklasse die zijn strijd om de wereldheerschappij tot uitdrukking brengt in de strijd in Griekenland, want sociale revolutie is een bewuste aangelegenheid. De oprichting van de internationalistische partij is het resultaat van een ontwikkeling van strijd van de arbeidersklasse en haar klassebewustzijn op wereldschaal, dan pas kan hij zijn historische rol ‘vernietiging van het bestaande systeem’ realiseren.
Wie boven genoemde feiten ontkent, moet vooral beseffen dat hij de arbeidersklasse meevoert in een wanhopige strijd om de macht in Griekenland en tegen het Griekse (en internationale) repressie-apparaat van de bourgeoisie.Een strijd die bij voorbaat al verloren is en de “belle-fleur” van de arbeidersklasse volkomen kan vernietigen, neemt een demagogisch standpunt.
Dus welke politieke organisatie en met welke bedoeling op dit moment de bevolking in Griekenland tot revolutie oproept, nodigt de bevolking uit tot een politieke zelfmoord.
Siawash

11:41 a.m.
arjan.de.goede@zeggis.nl zei

Kameraad,

Nog even een tweede reactie mijnerzijds. Ik ben verre van negatief, maar wil me niet laten leiden door illusies.

We zijn het met elkaar eens dat "er zijn vele gevaren op de weg in Griekenland"

Het is volkomen correct dat er zijn "twee niveaus waarop men een maatschappelijk begrip als revolutie twee niveaus kan benaderen. Een wisseling van de macht, een breuk in het bestaande systeem enerzijds, en het proces op weg daarheen anderzijds." In zijn artikel uit 1844, Kritische nota's bij het artikel De koning van Pruisen en de Sociale hervorming. Door een Pruis, analyseert Marx de zin “Een sociale revolutie met een politieke ziel” en concludeert hij dat “elke revolutie de oude maatschappij ontbindt; en in die zin is ze sociaal. (Dat) elke revolutie de oude macht omver werpt; en in die zin is ze politiek”. Hij gaat verder: “Maar of het idee van een sociale revolutie met een politieke ziel nu omhaal van woorden of nonsens is, wat wel zeker is, is de redelijkheid van een politieke revolutie met een sociale ziel. Elke revolutie – de omverwerping van de bestaande heersende macht en de ontbinding van de oude orde – is een politieke daad. Maar zonder revolutie kan het socialisme geen realiteit worden.”

Maar we verschillen van mening daar waar u opmerkt dat er onweersprekelijk een revolutionair proces gaande is. U bent ervan overtuigd dat er "zowel in Tunesië als in Egypte radenstructuren (1) worden gevormd "voor de volgende ronde". En tegen de achtergrond van de protesten die gaande zijn in Italië, Spanje stelt u zich de vraag waarom er in Griekenland ook geen raden opgebouwd zullen worden.

In deze zin kunnen we niet spreken over de eerste, die een soort van voorbereiding is en daarna gevolgd wordt door een tweede ronde: in de eerste fase van de strijd, de opbouw van de radenstructuren stelt de arbeidersklasse onmiddellijk de kwestie van de dubbelmacht. Het is een proces waarbij de twee niveaus (de politieke en de sociale) tegelijkertijd plaatsvinden. Als dat niet gebeurt, dat krijgen we een situatie zoals in Spanje in de jaren '30, waar wel collectieven werden gevormd, maar waar de macht (met behulp van de top van de FAI-CNT!) in handen bleef van de bourgeoisie. En het gevolg was dat de opstand van de arbeiders in de kiem werd gesmoord door deze om te zetten in een strijd van “democratie tegen het fascisme”.

Het is heel terecht wat u suggereert: dat de revolutie is iets wat in meerdere landen tegelijkertijd moet plaatsvinden. Maar ik zou nog iets verder willen gaan: opdat ze kan slagen, moet de revolutie in de hele wereld plaatsvinden. Het moet en kan niet anders dan een wereldrevolutie zijn. Het kan zich onmogelijk beperken tot enkele landen, zelfs als daar “het zwakste punt” bijzit, waar volgens u “de kapitalistische (wan)orde breekt” (2)

U bent niet de enige in Nederland die beweerde dat er een revolutie in Griekenland gaande was. Optimistisch zijn is goed eigenschap, illusies verspreiden is echter kwalijker. Dat kan anderen (in Nederland, Griekenland en elders) op het verkeerde been zetten en ertoe aanzetten praktijken te ontwikkelen, waar de voorwaarden nog niet voor aanwezig zijn en die tot een jammerlijke nederlaag leiden. Met alle gevolgen van dien.

Kameraadschappelijke groeten,
Arjan

(1) Kunt u mij ook laten zien waar de radenstructuren zijn die in Tunesië en Egypte zijn opgebouwd?
(2) Ik ga hier niet even in op het feit of Lenin gelijk had en of het kapitalisme inderdaad breekt op het zwakste punt.

3:16 p.m.

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)